امام صادق(ع) می فرماید: هیچ بنده ای دستش را به سوی خداوند عزیز جبار دراز نمی کند مگر این که خداوند حیا می کند از این که آن را خالی برگرداند ودر آن قرار می دهد از فضل و رحمت خودش آن قدر که بخواهد به همین جهت هرگاه کسی از شما دعا کرد دست خود را برنگرداند تا این که آن را به سر و صورتش بکشد (وسائل الشیعه، ج 7، ص 51، چاپ آل البیت). (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 5/13340)