ائمه معصومين -عليهم السلام- در روايات متعدي فرموده اند پيش از ظهور حضرت مهدي(عج) كساني از تبار اهل بيت ـ عليهم السّلام ـ و پيروانشان قيام مي كنند و در ايجاد حكومت اسلامي كه مقدمه و زمينه ساز برقراري حكومت جهاني مهدي موعود ـ عليه السلام ـ است توفيق مي يابند.
اين موضوع در برخي روايات بيان شده است ولي هيچ يك از آنها تاريخ به وقوع پيوستن چنين قيامي را به گونة دقيق بيان نكرده اند، از ابو بصير نقل است؛که حضرت صادق ـ عليه السلام ـ فرمود: اي ابو بصير! امت پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ تا زماني كه خاندان فلان، بر مسند حكومت اند، هيچ گاه به گشايشي نخواهند رسيد تا آن كه فرمانروايي شان منقرض شود. سپس خداوند حكومت را به مردي از اهل بيت ارزاني مي دارد كه روش او بر اساس تقوا است و مردم را به نيكي هدايت مي كند در مقام قضاوت و حكم بر مردم، اهل رشوه نيست به خدا سوگند! من او را مي شناسم و نام خود و پدرش را مي دانم پس از او مرد تنومند و كوتاه اندامي كه خالي بر صورت و دو نشاني ديگر بر پوست بدنش دارد مي آيد او پيشوايي عادل است…[1]از امام كاظم ـ عليه السلام ـ نيز نقل است که فرمود: مردي از قم، مردم را به سوي خدا دعوت مي كند، افرادي به حمايتش بر مي خيزند كه دلهاي شان (در دفاع از دين خدا) هم چون پاره هاي آهن سخت است. تندبادهاي حوادث آنان را نمي لغزاند. آنان از جنگ خسته نمي شوند و نمي ترسند و به خداوند پناه مي برند و سرانجام از آنِ پرهيزكاران است.[2]در اين دو روايت نويد قيام هاي اصلاحي که ممکن است منجر به تشكيل حكومت اسلامي پيش از ظهور حضرت حجت ـ عليه السلام ـ گردد وجود دارد. اما دقيقا مشخص نشده است كه اين اتفاق چه وقت و توسط چه فردي انجام مي پذيرد و نيز از دو حديث مذكور و مانند آنها تعداد و قلمرو معين حكومتهاي اسلامي اي كه پيش از ظهور پا مي گيرد بيان نشده است. با وجود اين مي توان گفت: نظام مقدس جمهوري اسلامي ايران كه به دعوت و رهبري حضرت امام خميني (ره) و حمايت تمام جانبة مردم مسلمان ايران تحقق يافت از مصادق وعده هايي باشد كه برخي پيشوايان معصوم ـ عليهم السّلام ـ دربارة تشكيل حكومت اسلامي پيش از ظهور داده اند مخصوصاً با توجه به روايت دومي كه تصريح مي كند كه مردي از قم قيام مي كند و افراد به حمايتش بر مي خيزند البته آيا مشابه اين حكومت درآينده در نقاط ديگري از جهان به وجود مي آيد يا خير؟ دليل مشخص و يقين آوري از روايات دربارة آن نداريم. هر چند در احاديثي بيان شده است پيش از ظهور حضرت حجت ـ عليه السلام ـ قيامها و مبارزات متعددي در نقاط مختلف جهان صورت مي گيرد كه زمينه ساز ظهور آن حضرت مي شوند يعني آن مبارزات به تدريج به قيام جهاني حضرت مهدي ـ عليه السلام ـ مي انجامد. مثلا از امام باقر ـ عليه السلام ـ نقل است: گويا در مشرق زمين گروهي را مي بينم كه جوياي حقّند اما آنان (مخالفان شان) حق را نمي پذيرند، ولي آن گروه، بر خواسته هاي شان پا مي فشارند باز هم مخالفان شان در برابرشان مي ايستند. در چنين اوضاعي، حق جويان با آنان مي جنگند و … از مبارزة باز نمي ايستند تا اين كه همگي قيام مي كنند و پرچم هدايت را به صاحب اصلي آن (مهدي موعود) مي سپارند.
در اين حديث وعده داده شده است كه كساني از حق خواهان و باطل ستيزان پيش از ظهور امام زمان ـ عليه السلام ـ قيام مي كنند و در حاكميت حق توفيقاتي مي يابند ولي هم چنان پيش مي روند تا آن كه لحظة موعود فرا رسد و آن حضرت ظهور فرمايند و جهان را از عدالت پر كنند.
معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. امام خميني (ره)، صحيفه نور، ج 21، ص 180.
2. صدوق (ره) ، كمال الدين و اتمام النّعمه.
3. دشتي، محمد (ره)، آينده و آينده سازان.
پي نوشت ها:
[1] . مجلسي، محمدباقر، بحار الانوار، ج 52، ص 269.
[2] . همان، چاپ ايران، ج 60، ص 216، و كوراني، علي، عصر ظهور، ص 265.