آيا حتما بايد نماز را به اين شكل ركوع و سجود انجام دهيم؟ چه اشكالي دارد مانند مسيحيان ايستاده و با احترام مناجات كنيم؟

در ابتدا باید دانست؛«تنوع» و«تحرک» علاوه بر معانی بلند حمد و سوره و اذکار نماز از ویژگی های ممتاز«نماز» نسبت به سایر انواع عبادت ها در ادیان مختلف است و این نشانه جامعیت و برتری اسلام است. یکی از آثر تنوع و تغییر وضعیت چه بسا ایجاد حس هشیاری و دوری از یکنواختی است که در توجه انسان در مراحل عبادت می تواند بسیار مؤثر باشد.
پیامبر ( صلی الله علیه و آله ) فرموده:« صَلُّوا كَمَا رَأَيْتُمُونِي أُصَلِّي»[1]؛« همان گونه که من نماز می خوانم، شما نیز بخوانید». شکل عبادت و پرستش به دستور پیامبر از جانب خدا بوده است. وقتي كه پذيرفتيم بايد نماز بخوانيم نحوه نماز خواندن را بايد از فرمان خداوند و پیام آور خدا ياد بگيريم، همان طور كه وقتی بيمار مراجعه به پزشك را ضروری تشخيص داد، چگونگی و نحوه مصرف دارو، تابع نظر و دستور پزشك می باشد.
علاوه بر این که کیفیت و نحوه خواندن نماز – علاوه بر اسرار و رموزى كه در آن ها نهفته – هم زيبا است و هم معارف بلند اسلامی در آن قرار داده شده؛ هم تسبيح و تقديس لفظی است و هم تقديس عملی می باشد. رکوع و سجود و تسبيح و تحميد و دعا و تکبير و سلام و خلاصه همه زيبايی ها در نماز جمع شده.
نماز سفره ای است گسترده که خداوند آن را در پنج نوبت در شبانه روز برای بندگانش باز می کند و بر سر اين سفره انواع و اقسام غذاهای لذيذ وجود دارد و هر کس مطابق ذوق و سليقه و به اندازه توان و مرتبه وجودی و استعداد خود از آن بهره مند می شود. نماز عبادتی جامع است که می تواند تمام وجود انسان (از جهات بدنی و ظاهری گرفته تا جهات ذهنی و قلبی و باطنی) را در خدمت بندگی و پرستش قرار دهد.

پی نوشت :
[1] – نهج الحق و كشف الصدق  ص   423
کتاب پرسش ها و پاسخ های نماز، سید حسن موسوی (مرکز تخصصی نماز)