آيا در هنگام ظهور حضرت مهدي (عج) يك دين و يك مذهب در جهان رسمي خواهد شد؟

چنانچه از آيات قرآن و روايات اهل بيت ـ عليهم السّلام ـ استفاده مي شود،‌دين واقعي و حق، دين اسلام مي باشد؛ زيرا اين دين، از اديان گذشته كامل تر است و مردم موظف هستند كه به اين دين عمل كنند.
از جمله آيات و رواياتي كه در تفسير آنها نقل شده و بر اين مطلب دلالت دارند، عبارتند از:
1. «همانا دين نزد خدا اسلام است و كساني كه كتاب آسماني به آنان داده شد اختلافي در آن ايجاد نكردند  مگر بعد از آگاهي و علم، آن هم به خاطر ظلم و ستم در ميان خود، و هر كس به آيات خدا، كفر ورزد خداوند سريع الحساب است.»[1]2. «هر كس جز اسلام آئيني براي خود انتخاب كند، از او پذيرفته نخواهد شد و ا و در آخرت از زيانكاران است.»[2]3.« او كسي است كه رسولش را با هدايت و آيين حق فرستاد، تا آن را بر همه آيين ها غالب گرداند، هر چند مشركان كراهت داشته باشند.»[3]در اين آية شريفه، اضافه شدن كلمة دين به حق اضافه لاميه است و عنايت لطيفي در آن به كار رفته است و آن اينكه هر يك از حق و باطل براي خود، ديني دارند كه مطابق اقتضاي خاص آنهاست و خداي تعالي از بين آن دو، دين حق را پسنديده، براي اينكه خودش حق است، لذا رسول خدا را به ابلاغ دين حق گسيل داشت.
و منظور از دين حق، دين اسلام و عقايد و احكام آن است كه با واقع و حق انطباق دارد، پس معناي آيه اين است كه: «خدا، آن كسي است كه رسول خود، محمد ـ صلّي الله عليه و آله ـ را با هدايت (آيات و معجزات) و با ديني كه با فطرت و حقيقت آفرينش منطبق است فرستاد، تا آن را بر ساير اديان غلبه دهد هر چند مشركان نخواهد و ناراحت شوند. اين آيه دلالت دارد بر اينكه خداي تعالي خواسته است دين اسلام در عالم بشريت انتشار يابد.
در تفسير برهان از امام صادق ـ عليه السّلام ـ ، ذيل آيه فوق نقل شده است كه فرمودند: به خدا سوگند هنوز تأويل اين آيه نازل نشده و نخواهد شد تا ا ينكه قائم ـ عليه السّلام ـ خروج كند، وقتي او خروج كرد، ديگر هيچ  كافر به خدا و منكر امامي، باقي نمي ماند مگر اينكه از خروج آن حضرت ناراحت مي شود.
در تفسير الدر المنثور، همچنين از آن حضرت روايت كرده اند كه در تفسير آيه (ليظهره علي الدين كله) فرموده است: معناي اين آيه صورت وقوع به خود نمي گيرد، مگر وقتي كه هيچ يهودي و مسيحي و صاحب ملتي جز اسلام نماند.[4]ابوبصير گويد: دربارة آيه فوق از حضرت صادق ـ عليه السّلام ـ ، سؤال كردم، حضرت فرمودند: سوگند به خدا هنوز تفسير اين آيه تحقق نيافته است، عرض كردم، فدايت شوم، پس چه زماني تحقق مي يابد؟ فرمودند: وقتي با ارادة خدا، قائم  ـ عليه السّلام ـ قيام نمايد، و چون حضرت ظهور نمايد كافران و مشركان از قيام و ظهور وي ناراضي و نگرانند، زيرا اگر كافر و يا مشركي در پشت صخره اي نهان شود، آن صخره به صدا درآيد و گويد: اي مسلمانان، در پناه من كافر و يا مشركي مخفي شده است، او را به قتل برسان، وي اقدام كرده و او را به هلاكت مي رساند.[5]روايتي نيز از امام كاظم عليه السلام نقل شده است كه ايشان فرمودند: وقتي كه قائم ـ عليه السّلام ـ ظهور نمايد، اسلام را بر يهوديان و مسيحيان و ستاره پرستان و بي دينان و مرتدان و كافران، در شرق و غرب جهان عرضه نمايد، هر كس از روي تمايل و داوطلبانه اسلام را بپذيرد او را به نماز و زكات و انجام دستوراتي كه بر هر مسلمان واجب است، مكلّف مي سازد و هر كس تن به پذيرش آئين اسلام ندهد گردنش را مي زند، به طوري كه در سراسر جهان جز موحّد و يكتاپرست كسي باقي نمي ماند، عرض كردم: فدايت شوم مردم (كافر و بي دين) بسيارند، فرمود: البته وقتي كه خداوند انجام كاري را اراده فرمايد، بسيار اندك و اندك را بسيار مي گرداند.[6]با نقل اين آيات و رواياتي كه در تفسير آنها نقل شده بود، ثابت گرديد كه دين اسلام كه دين حق است  جهاني خواهد شد.

معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. عصر ظهور، كوراني، علي، ترجمه جلالي، عباس، سازمان تبليغات اسلامي، 1371.
2. امامت و مهدويت، صافي،‌لطف الله، نشر حضرت معصومه، قم، 1377.
3. أكمال الدين، صدوق.
4. منتخب الأثر، صافي، لطف الله.

پي نوشت ها:
[1] . آل عمران،‌آيه 19.
[2] . آل عمران، آيه 85.
[3] . توبه،34.
[4] . الميزان، ج 9، ص 329.
[5] . عصر ظهور، علي كوراني، ترجمه عباس جلالي، ص 356.
[6] . همان، ص 358.