خانه » همه » مذهبی » آيا عمل برخي از روحانيون در انتقاد از مجلس شوراي اسلامي تضعيف است يا انتقاد سازنده؟

آيا عمل برخي از روحانيون در انتقاد از مجلس شوراي اسلامي تضعيف است يا انتقاد سازنده؟

براي پاسخ به اين سوال بررسي دو مطلب لازم است:
1. معيارهاي انتقاد سازنده. 2. جايگاه و اهميت مجلس شوراي اسلامي.
1.معيارها و ملاك هاي انتقاد سازنده:
انتقاد سازنده داراي شرايطي است كه اجمالاً در حد اين نوشتار به برخي از آنها اشاره مي‌كنيم:
1. پيش از انتقاد بايد اصل موضوع محرز، و عيب و اشكال قطعي باشد؛ نه آنكه مبتني بر شايعات و اخبار غيرقابل اعتماد و يا بر اساس حدس و گمان و بدون تحقيق، مطلب ناحقي به كسي نسبت داده شود و موجب اعتراض و انتقاد قرار گيرد.
2. به منظور اصلاح و سازندگي انتقاد شود، نه براي عيب‌جويي و رسوايي اشخاص.
3. انتقاد بر اثر دلسوزي، خيرخواهي و صميميت باشد نه به سبب برتري‌طلبي.
4. بدون هيچ توهين و جسارت، مؤدبانه و با رعايت شئون وي، بيان شود و در حقيقت انتقاد بايد مانند هديه‌اي تقديم شود.[1] چه زيبا فرمودند امام صادق ـ عليه السّلام ـ «احَبُّ اِخواني اِليّ مَن اَهدي اليّ عُيوبي»؛[2] بهترين برادرانم در نزد من كسي است كه عيوب مرا به من هديه كند. دراين حديث شريف تمامي معيارها و ملاك‌هاي انتقاد صحيح و سازنده نهفته است، تعبير «اخواني» بيانگر خيرخواهي و دلسوزي و قصد اصلاح و سازندگي انتقاد كننده است، تعبير «اَهْدي» نشانگر مؤدبانه بودن و رعايت شئون انتقاد شونده است.
2.جايگاه و اهميت مجلس شوراي اسلامي:
با نظري به قانون اساسي[3] و تأملي در اختيارات و صلاحيت مجلس و نمايندگان آن به خوبي اهميت مجلس شوراي اسلامي در نظام اسلامي روشن مي‌شود. وظايفي همچون تصويب قانون در عموم مسائل در چارچوب قانون اساسي، تفسير قوانين عادي، بررسي لايحه و طرح‌هاي قانوني، حق تفحص در تمام امور كشور، تصويب معاهدات بين‌المللي، تغيير در خطوط مرزي، برقراري حكومت نظامي در موارد ضروري، استقراض دولت، سؤال از وزيران يا استيضاح آنان و رأي عدم اعتماد به آنان و رسيدگي به شكايات مردم از هر سه قوه و…».
لذا مرحوم امام(ره) فرمودند: «مجلس تنها مرجعي است كه براي يك ملت است، مجلس قوه مجتمع يك ملت است، تمام قواي يك ملت در يك گروه مجتمع است.[4]»
همچنين مقام معظم رهبري فرمودند: «مجلس شوراي اسلامي حساس‌ترين بعدي است كه نظام اسلامي ايران از آن به سمت هدفهاي خود عبور مي‌كند.»[5]اهميت و جايگاه ويژه مجلس در نظام اسلامي، ضرورت انتخاب افراد شايسته و متعهد را براي احراز اين مقام به خوبي به اثبات مي‌رساند. مرحوم امام(ره)دراين رابطه فرموده اند: «سرنوشت اسلام و كشور خود را به دست كساني دهيد كه به اسلام و جمهوري اسلامي و قانون اساسي معتقد و نسبت به احكام نوراني الهي متعهد باشند و منفعت خود را بر مصلحت كشور مقدم ندارند.»[6]با توجه به اين دو نكته، دلسوزان انقلاب در انتقاد از مسئولان نظام از جمله نمايندگان مجلس بايد علاوه بر رعايت اصول و شرايط انتقاد صحيح به گونه‌اي عمل كنند كه انتقاد آنان سبب سوء استفاده دشمنان نشود.
البته ناگفته نماند كه متأسفانه، ممكن است برخي از نمايندگان به وظيفه نمايندگي خود و تعهدات خود عمل ننموده و بدين وسيله آب به آسياب دشمن بريزند و اين عملكردها و مواضع نادرست سبب ‌شود كه علاقمندان به انقلاب و نظام اسلامي ،از سر درد و دلسوزي، مطالبي را عنوان كنند.در اين ميان روحانيون نيز به حكم پاسداري از احكام اسلام و انقلاب وظيفه دارند مردم را نسبت به مسائل آگاه نمايند و مردم را متوجه اشتباهات نمايندگان مجلس نمايند تا در انتخابات بعد با آگاهي بيشتري عمل كنند و خدشه‌اي بر نظام وارد نگردد و سبب خوشحالي دشمنان انقلاب فراهم نشود، البته اين به معناي توهين يا جسارت و عدم رعايت حقوق اشخاص نمي‌شود و در انتقاد و بازگويي مسايل ،بايد حقوق افراد حفظ شود.

پي نوشت ها:
[1] . مصباح يزدي، محمد تقي، پرسشها و پاسخها، موسسه آموزشي و پرورشي امام خميني(ره)، 1379، ج 1، ص 69 و 70.
[2] . تحف العقول، المكتبة الاسلاميه، ص 385.
[3] . قانون اساسي، اصول 71 تا 90.
[4] . صحيفه نور، ج 12، ص17.
[5] . روزنامه اطلاعات، 9/3/74.
[6] . صحيفه نور، ج 11، ص 269.

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد