آيا مواقعه و مناكحه جن با انسان امكان دارد در مورد ملائكه چگونه است؟ آيا ائمه با ملائكه نكاح كرده اند؟

جنّ و انس و ملائكه همگي از بندگان خدا هستند.[1] و از اين جهت با هم اشتراك دارند. هر چند اشتراك جنّ و انس با همديگر بيشتر است و با ملائكه نقاط تمايز و اختلاف عميقي دارند. جنّ و انس هر دو مكلّفند.[2] هر دو مؤمن و كافر، خوب و بد دارند.[3] هر دو گروه همانند موجودات زندة مادي ديگر قوة شهواني داشته و داراي زاد و ولد هستند.[4] اما ملائكه هيچ كدام از اين احكام را ندارند.[5]از آنجا كه حكم جنّ و انس در بسياري از موارد، يكي است، اول در مورد اين دو گروه به بررسي سؤال مي پردازيم و بعد از آن در مورد ملائكه سخن خواهيم گفت:

الف: امكان مواقعه و مناكحه با جنّ:
اجمالاً بايد گفت مواقعه و مناكحه با جنّ نه تنها امكان عقلي دارد بلكه واقع هم شده است. البته بايد توجه داشت هر چند عقلِ صرف را راهي براي شناسايي جنّ و خصوصيات آن نيست، اما آنچه دلائل قطعي نقلي به ما مي فهمانند، داشتن شهوت و اولاد دار شدن آنها و همينطور امكان وقوع مناكحه جن و انس بوده و گزارشات تاريخي نيز وقوع آن را اعلان كرده اند. قبل از بيان امكان مواقعه به طور خلاصه داشتن قوة شهواني را براي «جنّ» همانند «انسان» به اثبات مي رسانيم آنگاه دلايل و شواهد وقوع و امكان مواقعه را مي آوريم.
خدا در قرآن در مورد حوريان بهشتي مي فرمايند:
«حُورٌ مَقْصُوراتٌ فِي الْخِيامِ لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَ لا جَانٌّ؛[6] در بهشت (براي بهشتيان) زنان سياه چشمي كه هرگز از خيمه ها بيرون نمي شوند وجود دارد، زناني كه قبل از بهشتيان نه انس و نه جني با آنها تماس جنسي نداشته است.
از اين آيه به خوبي روشن است كه جنّ همانند انسان مي تواند تماس جنسي داشته باشد و اين كار را هم قبلاً به طور يقين انجام مي داده، به طوري كه آنها هم داراي اولاد هستند.[7]بنابراين ثابت شد كه جنّ داراي شهوت مي باشد. اما اينكه جن با انسان مناكحه مي تواند داشته باشد يا نه؟ بايد گفت كه:
از پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ نقل شده است كه ايشان از نكاح جنّ نهي كرده اند.[8] و اين حديث شريف مي رساند كه مناكحه جنّ و انس ممكن است و الّا نهي از غير ممكن معني ندارد.
و حتي بعضي از علماي اهل سنت نكاح جنّ و انس را حرام دانسته و برخي مكروه شمرده اند.[9]

ب: امكان مواقعه و مناكحه با ملائكة:
در اين مورد بايد ابتدائاً بيان داشت كه مناكحة با ملائكه از نظر عقل محال بوده و از بعضي آيات قرآن نيز اين مطلب به روشني استفاده مي شود كه در ذيل به دلايل اين امر نيز پرداخته مي شود. همانطور كه روايات ما نيز در اين امر صريح و قاطع هستند.
ملائكه از آنجا كه هرچه مي كنند به امر خدا مي باشد، همواره به هدف خود نائل مي شوند و در رسيدن به اهداف خود شكست نمي خورند. از اين جا روشن مي شود كه ملائكه موجوداتي هستند كه در وجودشان منزّه از مادة جسماني هستند؛ چون مادة جسماني در معرض زوال و فساد و تغيير است، و نيز كمال در ماده، تدريجي است، از مبدأ، سير و حركت مي كند تا به تدريج به غايت كمال برسد، و چه بسا در بين راه به موانع و آفاتي برخورد كند و قبل از رسيدن به حد كمالش از بين برود، ولي ملائكه اين طور نيستند.[10] و مي دانيم شهوت و غضب دو خصوصيّت موجود زندة مادي است. بنابراين فرشته ها داراي شهوت نيستند.
قرآن كريم همه آنان را منزه از امور مادي از جمله خوردن و آشاميدن و امور جنسي دانسته و آنها را دور از دسترسي انسان (از جهت نكاح و مسائل جنسي) شمرده است. قرآن در ضمن داستان حضرت لوط ـ علي نبينا و آله عليه السلام ـ آنجا كه ملائكه الهي براي عذاب قوم ايشان به خانة حضرت آمدند و قوم او بعد از اطلاع يافتن از ملائكه كه به شكل جوانهاي زيبا تمثّل يافته بودند (العياذ بالله براي) ارتباط جنسي با آنها به طرف خانة او هجوم آوردند حضرت لوط از اينكه نمي توانست كاري بكند و جلوي آنها را بگيرد ناراحت بود در اين حال ملائكه به او گفتند كه:
«قالُوا يا لُوطُ إِنَّا رُسُلُ رَبِّكَ لَنْ يَصِلُوا إِلَيْكَ؛[11] (ملائكه) گفتند: اي لوط محققاً ما فرستادگان پروردگار تو هستيم و آنها (قوم عاصي تو) هرگز به تو نمي رسند (كنايه از اينكه بر تحقق خواستة خود قادر نيستند و دستشان به ما نمي رسد.)[12]در احاديث ما نيز تصريح به اين امر شده است كه خلقت آنها مادي نيست.
از امام صادق ـ عليه السلام ـ نقل شده است كه: خدا ملائكه را از نور آفريده است.[13]و نيز از ايشان نقل شده كه: ملائكه آب و طعام نمي خورند، و ازدواج ندارند.[14]از حضرت علي ـ عليه السلام ـ نقل شده كه: ملائكه نه در پشت پدران جاي مي گيرند، و نه در رحم مادران و خلقتشان از ماء مهين نيست، بلكه تو اي خدا! ايشان را به نوعي ديگر ايجاد كرده اي و در آسمانهايت منزل دادي.[15]و از امام سجاد ـ عليه السلام ـ در ضمن دعايي در توصيف ملائكه آمده است كه: شهوتها از تسبيح تو بازشان نمي دارد (شهوت ندارند).[16]از بيانات گذشته معلوم شد كه:
1. نه تنها مناكحه و مواقعه با جنّ امكان دارد بلكه طبق نقل واقع هم شده است.
2. عقلاً مناكحه با ملائكة امكان ندارد.
 
پي نوشت ها:
[1] . انبياء/ 26.
[2] . رحمن/، 31.
[3] . رحمن، 33 و جنّ آية 1 الي 17.
[4] . كهف/ 50 و رحمن/ 64.
[5] . تحريم، 6، و انبياء 26 و 27، هود 81 و 70.
[6] . رحمن/، 72 و 74.
[7] . كهف/ 50.
[8] . ر.ك: بحارالانوار، علامه مجلسي، مؤسسة الوفاء، بيروت ـ لبنان، 1404 هـ ق، ج 60، ص 310، باب 3.
[9] . ر.ك: بحارالانوار، همان.
[10] . ر.ك: ترجمه تفسير الميزان، طباطبايي، مترجم سيدمحمدباقر موسوي، دفتر انتشارات اسلامي، چاپ يازدهم، تابستان 78، ج 17، ص 13 و 14.
[11] . هود/، 81.
[12] . ر.ك: ترجمه تفسير الميزان، ج 10، ص 511 و 512.
[13] . بحارالانوار، ج 59، ص 191، ح 48.
[14] . ر.ك: تفسير قمي، علي بن ابراهيم، مؤسسة دارالكتاب، قم، 1404 ق، ج 2، ص 206.
[15] . ر.ك: تفسير قمي، ج 2، ص 207، كلام الامير ـ عليه السلام ـ في صفة الملائكة.
[16] . ر.ك: ترجمه صحيفة سجاديه، مترجم: حسين انصاريان، انتشارات پيام آزادي، چاپ دوازدهم، 1382 ش، دعاي سوم، ص 45.