اسلام برای ازدواج موقت شرایطی قرار داده است (برای آگاهی از شرایط به نمایه: شرط صحت در ازدواج موقت سؤال 1290 (سایت: 1275)
مراجعه کنید). اما شرط نکرده است که این ازدواج موقت یا ازدواج دائم باید به صورت آشکار باشد و به اطلاع همگان رسانده شود. حتی اگر هدف از ازدواج موقت رواج سنت نکاح درجامعه باشد باز هم لازم نیست به اطلاع دیگران رسانده شود. اینکه چون عمل شنیع سفاح و اخدان ( زنا به صورت پنهانی) مخفیانه انجام می گیرد دلیل نمی شود هیچ ازدواجی نباید مخفیانه باشد. بله اسلام سفارش کرده که ازدواج دائم خود را به صورت آشکار برگزار کرده و گروهی از مردم از اقوام و نزدیکان دعوت کرده و به آنان ولیمه (اطعام)داده شود هرچند واجب نیست. اما در مورد ازدواج موقت چنین سفارشی نشده است.
البته اسلام پیوسته ما را سفارش کرده که از مواضع تهمت پرهیز کنید[1] و خود را در معرض سوء ظن و بدبین کردن مردم قرار ندهید. بر این اساس انسان نباید در جامعه طوری حرکت کند که کارهای صحیح و عاقلانه و شرعی او سؤال بر انگیز باشد و موجب اتهام شود. در همین راستا اگر مرد و زنی با یکدیگر ازدواج موقت کنند اما به مقامات قانونی یا بعضی از افراد مورد اعتماد اطلاع ندهند گرچه ازدواج شان صحیح است و از نظر شرعی مرتکب گناهی نشده اند اما ممکن است ارتباط آنان باعث سوء ظن دیگران شود و زحمت هایی را برای آنان ایجاد کنند. برای جلوگبری از هر گونه سوء ظن و اتهام لازم است کسانی که ازدواج می کنند این ازدواج را در دفاتر رسمی ازدواج ثبت کرده و به اطلاع بعضی از نزدیکان مورد اطمینان خود برسانند.
. [1]
بحارالأنوار ج : 72 ص : 91حدیث 8- نهج، [نهج البلاغة] مَنْ وَضَعَ نَفْسَهُ مَوَاضِعَ التُّهَمَةِ فَلَا یَلُومَنَّ مَنْ أَسَاءَ بِهِ الظَّنَّ وَ قَالَ ع مَنْ دَخَلَ مَدَاخِلَ السُّوءِ اتُّهِمَ