قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
در ابتدا باید گفت که آب زعفران را می‌توان به عنوان مرکب دوات استفاده کرده و نگارش با آن امکان‌پذیر است.
اما آنچه در پرسش آمده؛ در برخی از کتاب‌های اهل سنت از پیامبر خدا(ص) نقل شده است، ولی علمای اهل سنت این حدیث را از موضوعات می‌دانند؛ یعنی می‌گویند در سند حدیث شخصی به نام احمد بن خالد جویباری وجود دارد که او از جعل کنندگان حدیث است.[1]
در ضمن، در سند این حدیث سلمان فارسی وجود ندارد.
با این وجود، در برخی کتاب‌های حدیثی و اخلاقی شیعه اعمال و ذکرهایی برای تیز هوشى و قدرت حافظه وارد شده است؛[2] مانند این‌که در روایتی از امام صادق(ع) می‌خوانیم: «حمد، آیة الکرسى، انا انزلناه، یس، الواقعه، حشر، تبارک، توحید، و معوّذتین را با زعفران بنویسید بعد با آب زمزم یا باران، یا آب تمیز بشوئید، بعد دو مثقال کندر و ده مثقال شکر و ده مثقال عسل در آن بریزید و آن‌را شب در زیر آسمان گذارید و روى ظرف آن سرپوش آهنى بنهید، بعد در آخر شب دو رکعت نماز بخوانید در هر رکعت پنجاه بار حمد و قل هو الله، و پس از نماز آن‌را بنوشید که براى حافظه بسیار مفید و مجرّب است ان شاء الله تعالى».[3]
اما آنچه در پرسش آمده؛ در برخی از کتاب‌های اهل سنت از پیامبر خدا(ص) نقل شده است، ولی علمای اهل سنت این حدیث را از موضوعات می‌دانند؛ یعنی می‌گویند در سند حدیث شخصی به نام احمد بن خالد جویباری وجود دارد که او از جعل کنندگان حدیث است.[1]
در ضمن، در سند این حدیث سلمان فارسی وجود ندارد.
با این وجود، در برخی کتاب‌های حدیثی و اخلاقی شیعه اعمال و ذکرهایی برای تیز هوشى و قدرت حافظه وارد شده است؛[2] مانند این‌که در روایتی از امام صادق(ع) می‌خوانیم: «حمد، آیة الکرسى، انا انزلناه، یس، الواقعه، حشر، تبارک، توحید، و معوّذتین را با زعفران بنویسید بعد با آب زمزم یا باران، یا آب تمیز بشوئید، بعد دو مثقال کندر و ده مثقال شکر و ده مثقال عسل در آن بریزید و آن‌را شب در زیر آسمان گذارید و روى ظرف آن سرپوش آهنى بنهید، بعد در آخر شب دو رکعت نماز بخوانید در هر رکعت پنجاه بار حمد و قل هو الله، و پس از نماز آن‌را بنوشید که براى حافظه بسیار مفید و مجرّب است ان شاء الله تعالى».[3]
[1]. وَ قَدْ روى أَحْمَد بْن خَالِد الجویباری من حَدِیث أَبِی هُرَیْرَةَ عَن النَّبِی أَنَّهُ قَالَ: ” من کتب آیَة الْکُرْسِیِّ بزعفران على رَاحَته الْیُسْرَى بِیَدِهِ سبح مرار کُلّ ذَلِکَ یلحسها بِاللِّسَانِ لم ینس شَیْئا أبدا “؛ جوزی، عبد الرحمن بن علی، الموضوعات، ج 2، ص 16، مدینه، محمد عبد المحسن صاحب المکتبة السلفیة، چاپ اول، 1966 و 1968م؛ صدیقی فتنی، محمد طاهر، تذکرة الموضوعات، ص 79، إدارة الطباعة المنیریة، چاپ اول، 1343ق؛ طرابلسی، ابراهیم، الکشف الحثیث، ص 56، بیروت، عالم الکتب، چاپ اول، 1407ق.
[3]. طبرسی، حسن بن فضل، مکارم الأخلاق، ص 340 – 341، قم، شریف رضی، چاپ چهارم، 1412ق؛ شیخ حرّ عاملی، وسائل الشیعة، ج 8، ص 119، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، 1409ق.