جریان حمایت امام علی(ع) از عثمان و فرستادن امام حسن و امام حسین(ع) به در خانۀ عثمان، در برخی منابع تاریخی نقل شده است، اما این موضوع؛ مورد نقد و بررسی مورّخان، تحلیل گران مسائل تاریخی و محدّثان قرار گرفته است و به ظاهر این جریان نگاه نکرده و به تفسیر و تحلیل آن پرداخته اند.
علامه امینی(ره) در کتاب «الغدیر» تصریح می کند که روایت حمایت امام علی(ع) از عثمان و فرستادن فرزندانش به در خانۀ او، از روایات دروغین و جعلی است.
اگر بر فرض، حمایت و دفاع امام علی(ع) را از عثمان بپذیریم، پیرامون عملکرد صحیح حضرت علی(ع) و موضع واقع بینانه آن حضرت، باید گفت: حضور امام حسن و امام حسین(ع) در جبهۀ دفاع از عثمان، صرفاً براى این بود که کسى نتواند امام و فرزندانش را به شرکت در انقلاب علیه عثمان متّهم نماید و آنان را شریک قتل او بداند؛ و به بیان سید مرتضی(ره) مانع قتل عمدی عثمان شوند و از رساندن آب و غذا به خانواده او جلوگیرى نشود.
دفاع امام علی(ع) از عثمان بدان معنا نیست که حضرت حکومت وی را قانونی و شرعی دانسته و بدان جهت از عثمان دفاع کرده و مانع قتل او گردید، بلکه به بیان شهید مطهری؛ على(ع) با روش عثمان مخالف است و در عین حال مخالف است که باب خلیفه کشى باز شود؛ نمى خواهد خلیفه را بکشند که باب فتنه بر روى مسلمانان باز گردد.