آیا با توجه به این که در قرآن ذکر شده روز قیامت روز تبلی السرائر است تمام اعمال ما برای انسان های دیگر به نمایش گذاشته می شود یا خیر؟

برابر آیه 9 سوره طارق که می فرماید:‌‌ «یوم تبلی السرائر» و نیز آیه 110 سوره مبارکه توبه که می فرماید:‌ «و قل اعملوا فسیری الله عملکم و رسوله و المؤمنون» و برخی آیات دیگر‌‌‌‌‌‌؛ در روز قیامت که روز بازپرسی از اعمال و عمر دنیایی انسان هاست قطعا اعمال انسان ـ چه خوب و چه بد‌ ـ آشکار می گردد، هم او خود می فهمد که چه کرده است و هم دیگران آگاه می گردند زیرا قیامت ظرف ظهور و آشکار شدن همه حقایق زندگی دنیا و اعمال افراد است؛ سرش آن است که بالاخره باید ارزش و عظمت بندگان راستین و صالح خدا از یک سو و بدبختی و پستی ناپاکان و تبهکاران از سوی دیگر؛ در یک جایی باید بدون کم و کاست نمایان شود،‌ تا اهل ایمان احساس خوشنودی کرده و تبهکاران شرمسار گردند و آن وقت روز قیامت است؛‌ و از این رو است که قرآن می فرماید:‌ قیامت به گونه ایست که گنه کاران را با چهره شان می توان شناخت «یعرف المجرمون بسیماهم» (الرحمن، آیه 41). و در جای دیگر آمده است:‌ «در قیامت گروهی با چهره های سفید و روشن دارند و گروهی دیگر چهره های تاریک و غبارآلود «وجوه یومئذ مسفره،‌ ضاحکه مستبشره و وجوه یومئذ علیها غبره نزهقها قتره»‌ (عبس،‌ آیات 41-38).
برای آشنایی بیشتر ر.ک: تفسیر نمونه،‌ ج 2، ص 296، ج 8،‌ص 124، ج 26، ص 368 و 156.