آیا به کاربردن واژه آخوند وهن روحانیت است؟

«نخستین مورد کاربرد واژة آخوند در ایران، به مثابة عنوانی احترام‌آمیز برای روحانیون دانشمند، به دورة تیموریان مربوط می‌شود، …در سراسر دوران صفویه هم حرمت این کلمه حفظ شده و جز بر مردمان بسیار دانشمند اطلاق نگردیده است.در عصر قاجار کاربرد این کلمه گسترش بیش‌تری یافت و شامل مدرسان مکتب‌خانه‌ها نیز گردید. با اینهمه این کلمه در میان دانشمندان آن روزگار هنوز جایگاهی والا داشت و مثلاً کاظم خراسانی مشهورترین فقیه و مدرس پایان دورة قاجار، آخوند نامیده می‌شد، در دوران حکومت پهلوی کاربرد این واژه بسیار گسترده‌تر شد و سیاست دستگاه حاکم نیز بر آن بود که از حرمت آن کاسته شود و حتی مورد استعمال استهزاءآمیز پیدا کند. اکنون این کلمه به گونة عام به معنای پیشوای دینی به کار می‌رود. »)محمد علی مولوی سایت مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی)تعریف ومعنا داری این گونه واژه ها به عرف جامعه ونیزبه عرف خاص جامعه روحانیت بستگی دارد.حقیقت آن است که این واژه در گذشته بیشتر کاربرد داشته وحتی لقب آخوند معنای بزرگی اطلاق می شد مثلا به محقق بزرگ صاحب کتاب کفایه الاصول آیت الله محمد کاظم خراسانی که دربین علما بسیار مشهور است آخوند اطلا ق می شود .
اما امروزه دیگر این واژه چندان کاربرد مثبت ندارد . وبه نظر می رسد در بین روحانیت کسی از بکار بردن آن به معنای دقیق کلمه احساس توهین واهانت نکند، اما بکاربردن آن نیزچندان مطلوب وخوشایند نیست.