عدم رضایت حضرت زهراء (ع) دختر گرامی رسول خدا (ص) از خلیفه اول و دوم در روایات نقل شده است. اگر چه عمر و ابو بکر برای دریافت رضایت از کارها و اعمال خود به حضور حضرت زهراء (س) رسیدند اما حضرت فاطمه (س) هرگز آنان را نبخشیدند و از آنان ابراز رضایت نکردند. دلیل این کار آن است که بخشش آن حضرت مربوط به ظلم هایی است که نسبت به حقوق فردی و شخصی ایشان مرتکب می شدند و عدم گذشت ایشان در مورد خلیفه اول و دوم به جهت مخالفت عالمانه آنان با دستورات پیامبر از جمله جانشینی امام علی(ع) بوده است و این حق مکتبی، دینی و اجتماعی است نه حق فردی. اگر حضرت زهرا (س) از این انحراف بزرگ چشم پوشی می کردند ممکن بود بعضی از نسل های آینده بگویند که کار آنان اشکال چندانی نداشته است. علاوه بر این که این افراد گرچه به زبان عذر خواهی کردند ولی واقعاً از اعمال خود پشیمان نبودند؛ زیرا برای جبران اشتباهات خود و باز گرداندن منصب امامت به امام علی(ع) و باز گرداندن دیگر حقوق غصب شده نظیر فدک، اقدامی انجام ندادند.