در تعیین ارزش اخلاقى اعمال، هم حُسن فعلى و هم حُسن فاعلى باید مورد توجه قرار گیرد. امّا آنچه با موضوع اخلاق ارتباط تنگاتنگ دارد، رفتارهاى اختیارى فاعل اخلاقى است. از اینرو، درباره رفتارهای اخلاقی کافران و غیر مسلمانان باید گفت؛ افعال اخلاقی و نیز خدمات آنها اگر با قالبهایى که شارع تعیین کرده مخالف نباشد و انگیزه منفى هم در آن وجود نداشته باشد؛ یعنى با انگیزه دشمنى با دین حق و دوستداران آن انجام نپذیرد، بلکه فاعل در انجام آن انگیزهاى برتر از تأمین نیازهاى مادى و حیوانى داشته باشد؛ مانند اینکه از خود، گذشت و سخاوتمندى نشان دهد، این قبیل اعمال اگرچه شرایط و نصاب لازم را براى تعالى و تکامل نفس انسانى ندارد، ولی زمینه آنرا فراهم میکند، و بهطور مطلق فاقد ارزش نمیباشد، حتى به آنها پاداش در دنیا داده میشود و یا موجب تخفیف مجازات اخروى شده و اگر فردی که رفتار اخلاقی انجام داده، از مستضعفان فکری غیر مسلمان باشد، امید ورود او به بهشت نیز میرود.
اما اگر فردی از ابتدا آگاهانه در مقابل حق مقاومت کند و یا آنکه بعد از آنکه به حق گردن نهاد، از آن بازگردد، تمام رفتارهای نیک او از بین خواهد رفت که در فرهنگ قرآنی به آن «حبط اعمال» گفته میشود.
اما اگر فردی از ابتدا آگاهانه در مقابل حق مقاومت کند و یا آنکه بعد از آنکه به حق گردن نهاد، از آن بازگردد، تمام رفتارهای نیک او از بین خواهد رفت که در فرهنگ قرآنی به آن «حبط اعمال» گفته میشود.