مکلّف برای انجام تکالیف شرعی خود باید یکی از این سه راه را انتخاب کند:
نخست این که راه تحصیل این علم (اجتهاد) را در پیش گیرد.
دوم این که در هر کاری احتیاط کند.
سوم این که از یک متخصّص دین شناس (مرجع تقلید ) تقلید کند.
افرادی که مسیر تقلید را بر می گزینند، غالباً از کسانی هستند که در علم فقه و علوم مرتبط به آن، تخصّص و اطلاعات زیادی ندارند، از این رو کیفیت اجتهاد و استنباط مراجع تقلید برای آنان قابل درک و فهم نیست، البته مراجع معظم تقلید با سعه صدر تمام ادلّه و مستندات فتواهای خود را در کلاس درس و کتاب هایی که تألیف می نمایند و گاهی حضوری برای شاگردان و دیگران که در این زمینه تحصیل می کنند بیان می نمایند و طبیعی است که مراجع تقلید در جهت ارائه ادلّه فتواهای خود به افرادی که در آن سطح نیستند، وظیفه ای ندارند.