1. این که در عالم برزخ اذان گفته شود، در منابع روایی مطلبی در این باره وجود ندارد.
2. در روایتی از امام باقر (ع) آمده است: هنگام معراج پیامبر اکرم (ص)، که تمام پیامبران گذشته نزد او محشور شدند، جبرئیل به دستور خدا برای آنان اذان و اقامه گفت.[1]
3. اما این که در قیامت اذان گفته شود، در روایتی طولانی از حضرت پیامبر اکرم (ص) نقل شده است که در قیامت، اذان گویان در این دنیا، اذان می گویند و با جزئیاتی که در روایت وجود دارد، آن کار، پاداشی برای اذان گویان است. قسمتی از متن حدیث که مربوط به پرسش بوده، چنین است:
بلال حبشی می گوید: از رسول خدا (ص) شنیدم که می فرمود: «… وقتى روز قیامت فرا می رسد، و خداوند عزّ و جلّ مردم را در زمینى فراهم مىآورد، فرشتگانى از نور را به سوى اذان گویان می فرستد که پرچم ها و علم هائى از نور با خود دارند، و اسب هایی را به دنبال مىکشند، که مهارهایشان از زَبَرجَد سبز [زُمُرُّد] است، و زین و خورجین هایشان از مُشک ناب و بسیار خوشبو است؛ اذان گویان بر این اسب ها سوار مى شوند و بر پشت آنها مى ایستند، و فرشتگان مهار آن اسب ها را برعهده دارند؛ آن گاه مؤذّنان با بلندترین آواز خود نداى اذان سر می دهند…».[2]
4. آنچه را که از منابع روایی در این باره می توان فهمید؛ این است که مؤذنان در دنیا در آخرت نیز جزو منادیان و مؤذنان خواهند بود. در این فرصت به دو نمونه از روایات اشاره خواهد شد:
«یرْکَبُهَا الْمُؤَذِّنُونَ فَیقُومُونَ عَلَیهَا قِیاماً تَقُودُهُمُ الْمَلَائِکَةُ ینَادُونَ بِأَعْلَى صَوْتِهِمْ بِالْأَذَانِ ثُمَّ بَکَى بُکَاءً شَدِیداً حَتَّى انْتَحَبْتُ…»؛[3] رسول خدا (ص)فرمود: وقتى که روز قیامت فرا میرسد، و خداوند متعال مردمان را در زمینى فراهم مىآورد، فرشتگانى از نور را به سوى اذان گویان گسیل میدارد که پرچمها و علمهایى از نور با خود دارند، و اسبانى را یدک به دنبال مىکشند، که مهارهایشان از زبرجد سبز است، و زین و خورجینهایشان از مشک ناب و بسیار خوشبو است، اذان گویان بر این اسبان سوار مىشوند و بر پشت آنها بر پا مىایستند، و فرشتگان مهار آنها را مىکشند، آنگاه مؤذّنان با بلندترین آواز خود نداى اذان سر میدهند… .
«…عَنْ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِیهِ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) فِی حَدِیثٍ یحْشَرُ بِلَالٌ عَلَى نَاقَةٍ مِنْ نُوقِ الْجَنَّةِ یؤَذِّنُ أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ- فَإِذَا نَادَى کُسِی حُلَّةً مِنْ حُلَلِ الْجَنَّةِ»؛[4] امام صادق(ع) از پدر بزرگوارش نقل می کند که رسول خدا(ص) فرمود در روز قیامت بلال محشور میشود در حالی که بر شتری از شترهای بهشت نشسته و اذان میگوید أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ وقتی که اذان گفت پیراهنی از پیراهنهای بهشتی پوشانده میشود.
بنابر این و با توجه به روایات وارده در این موضوع، به طور دقیق و قطعی نمیتوان گفت اولین مؤذن در قیامت چه کسی است!، و به این مسئله در روایات تصریح نشده است. اما با توجه به روایت دوم، احتمال میرود که اولین مؤذن بلال باشد.
[1]. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج 10، ص 161 و 162، مؤسسة الوفاء، بیروت، 1404ق.
[2]. شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج 1، ص 294، نشر جامعه مدرسین، قم، چاپ دوم، 1404ق.
[3]. ابن بابویه، محمد بن على، من لا یحضره الفقیه، محقق و مصحح، غفارى، على اکبر، ج 1، ص 294، دفتر انتشارات اسلامى، قم، چاپ دوم، 1413 ق.
[4]. شیخ حر عاملى، وسائل الشیعة، ج 5، ص 378، مؤسسة آل البیت علیهم السلام، قم، چاپ اول، 1409 ق.