آیا در قرآن کریم تقسیم خیر و شر، خوب و بد (به این معنا که منشأ خیرات، خداوند و شرور منشأ دیگری داشته باشند) وجود دارد؟

در این جهت تردیدی نیست که قرآن کریم خالق و آفریننده هر چیزی را خدا می داند. همانطوری که خدا را مبدا حیات می داند و می گوید حیات به دست خداست، او را مبدا و منشا موت (همان که ما او را بدی می دانیم) نیز می داند «یُحْیی وَ یُمیتُ»بقره/258 نه اینکه خداوند زنده میکند، یک چیز دیگری هست که دیگر مربوط به خدا نیست و او می میراند. یا مثلاً: «وَ اَنَهُ هَوَ اَضحَکَ وَ اَبکی وَ اَنَهُ هَوَ اَماتَ وَ اَحیی» نجم/44 ـ 43 اوست که می خنداند یا موجبات سرور را فراهم می کند و هم اوست که می گریاند یا موجبات گریه و ناراحتی را به وجود می آورد. «اَلََُّذی خَلَقَ المَوتَ وَ الْحَیوهَ لِیَبلُوَکُمْ اَیٌکُمْ اَحسَنُ عَمَلاً» مُلک/2 خدایی که هم مرگ را آفرید و هم زندگی را آفرید. «وَ لَنَبْلُوَنَکُمْ بِشَیءٍ مِنَ الْخوفِ وَ الجوعِ وَ نَقصٍ مِنَ الاَموالِ وَ الاَنفُسِ وَ الثَمَراتِ وَ بَشِرِ الصابرینَ» بقره/156 شما را تحت آزمایش قرار می دهیم به نقصها و کمبودهائی در ناحیه مال یا در ناحیة جان به انواع مختلف. «اَلْحَمْدُ اللهِ الَّذی خَلَقَ السَّمواتِ وَ الاَرضَ وَ جَعَلَ الظُلُماتِ وَ النورَ» انعام/1 سپاس خدایی را که آفریننده آسمانها و زمین است و قرار دهنده نور و ظلمت. این جمله «و قرار دهنده نور و ظلمت» معلوم است که می خواهد یک عقیده خاصی را نفی کند که همان عقیده یزدان و اهریمن باشد، که خدا مبدأ نور است نه مبدأ ظلمت، و مبدأ ظلمت کس دیگری است؛ این طور نیست، مبدأ همه خداست. پس در این جهت ما نباید تردید داشته باشیم که آیا یک فکر ثنوی در قرآن وجود دارد؟ خیر،فکر ثنوی در قرآن وجود ندارد.مجموعه آثار شهید مطهری ج4 – توحید.