طلسمات

خانه » همه » مذهبی » آیا زنان هم در بهشت دارای قصرهای شخصی هستند و از شراب بهشتی می‌نوشند؟

آیا زنان هم در بهشت دارای قصرهای شخصی هستند و از شراب بهشتی می‌نوشند؟

براساس آنچه از آیات قرآن استفاده می‌شود؛ زنان نیز مانند مردان از نعمت‌های بهشتی برخوردار خواهند شد. قرآن کریم در آیات فراوانی به این نکته اشاره کرده است؛ مانند:
1. «وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ جَنَّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدینَ فیها وَ مَساکِنَ طَیِّبَةً فی‏ جَنَّاتِ عَدْنٍ وَ رِضْوانٌ مِنَ اللَّهِ أَکْبَرُ ذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظیمُ»؛[1] خداوند به مردان و زنان با ایمان، باغ‌‌هایى از بهشت وعده داده است که نهرها از زیر درختانش جارى است؛ جاودانه در آن خواهند ماند و مسکن‌‏‌هاى پاکیزه‌‏‌اى در بهشت‌‌هاى جاودان (نصیب آنها ساخته) و (خشنودى و) رضاى خدا، (از همه اینها) برتر است و پیروزى بزرگ، همین است!
خداى تعالى در این آیه به مردان و زنان مؤمن بهشت‌‌هایى را وعده داده است که نهرها از زیر درختانش جریان دارد. و منازل پاکیزه در بهشت‌هاى عدن که اقامتگاه آنها است براى مؤمنان آماده شده است.
شاید مقصود از نهرها آن نهارهای چهارگانه‌‌اى باشد که در سوره محمد(ص)[2] بیان کرده است: نهرى از شیر، نهرى از عسل، نهرى از آب، نهرى از شراب. شرابى که مست کننده و زایل کننده عقل نیست، بلکه روح و روان انسان را جلاء می‌دهد.[3]
2. «لَهُمْ ما یَشاؤُنَ فیها وَ لَدَیْنا مَزیدٌ»؛[4] هر چه بخواهند در آن‌جا براى آنها وجود دارد، و نزد ما نعمت‌هاى بیشترى است (که به فکر هیچ‌کس نمی‌‏رسد)!
معنای این آیه آن است که اهل بهشت در حالى‌که در بهشت‌اند مالک و صاحب اختیار هر چیزى هستند که مشیت و اراده‌‏شان به آن تعلق گیرد؛ یعنی هر چه را بخواهند در اختیارشان قرار می‌‏گیرد، بدون هیچ قید و شرطی. پس هر چیزى که ممکن باشد اراده و مشیت انسان به آن تعلق گیرد، آن‌را دارند.[5]
بنابر این، از عموم آیات که در آنها به مؤمنان و انسان‌‌های با تقوا وعده نعمت‌‌های بهشتی داده شده و آیه‌‌ای که در این‌جا ذکر و در آن تصریح به مؤمنات شده، بانوان بهشتی هم می‌توانند مانند مردان از مشروبات پاک استفاده کنند و دارای قصرهای بهشتی باشند.
 

[1]. توبه، 72.
[2]. محمد، 15. «توصیف بهشتى که به پرهیزگاران وعده داده شده، چنین است: در آن نهرهایى از آب صاف و خالص که بدبو نشده، و نهرهایى از شیر که طعم آن دگرگون نگشته، و نهرهایى از شراب (طهور) که مایه لذّت نوشندگان است، و نهرهایى از عسل مصفّا است».
[3]. بانوی اصفهانی، سیده نصرت امین، مخزن العرفان در تفسیر قرآن، ج 6، 74، تهران، نهضت زنان مسلمان، 1361ش؛ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ‏8، ص 38، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، 1374ش.
[4]. ق، 35.
[5]. طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ‏18، ص 355، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، 1417ق.

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد