بر اساس برخی از گزارشها، یکی از شهدای کربلا که روز عاشورا در مسیر هدف تعیین شده توسط امام حسین(ع) به فیض شهادت رسید، حارث بن امرئ القیس، از قبیلهی کنده بود.[1]
با جستجویی که در منابع تاریخی معتبر داشتیم، گزارشی بیش از این در مورد شخصیت این شهید و نیز پیشینهی ایشان قبل از قیام عاشورا نیافتیم، اما در برخی منابع متأخر و معاصر – بدون ذکر مستند – نام دقیق ایشان را حارث بن امرئ القیس بن عابس بن منذر بن امرء القیس بن عمرو بن معاویة اکرمین کندى دانسته شده[2] و بیان شده است که حارث از کسانى بود که همراه سپاه عمر سعد از کوفه بیرون آمد تا به کربلا رسید. چون عمر سعد و یارانش شرایط امام(ع) را نپذیرفتند. او به آنحضرت(ع) پیوست.[3]
در صورت یافتن اطلاعات بیشتر و یا یافتن مستندی برای گزارشهای اخیر، این پاسخ را ویرایش خواهیم کرد.
[1]. رسان، فضیل بن زبیر، تسمیة من قتل مع الحسین ع، ص 155، قم، آل البیت ع، چاپ دوم، 1406ق؛ محلی، حمید بن احمد، الحدائق الوردیة فی مناقب الأئمة الزیدیة، مصحح، محطوری، مرتضی بن زید، ج 1، ص 211، صنعا، مکتبة بدر، چاپ اول، 1423ق.
[2]. جمعى از نویسندگان، مع الرکب الحسینی، ج 4، ص 183، قم، تحسین، چاپ دوم، 1428ق.
[3]. سماوی، شیخ محمد بن طاهر، ابصار العین فی أنصار الحسین(ع)، ص 173، قم، دانشگاه شهید محلاتی، چاپ اول، 1419ق.