قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
پاسخ:
ما پيش از اين، اين سؤال را در مقاله «مشروعيت سب و لعن از ديدگاه اهل سنت» آورده بوديم؛ ولي بنا به تقاضاي دوستان و همچنين اهميت مسأله آن را به صورت مجزا نيز خواهيم آورد.
مدارك توهين ها و ناسزاگوئي عائشه نسبت به اصحاب رسول خدا صلي الله عليه وآله را در دو بخش نقل خواهيم كرد :
صحابه اي كه عائشه به آن ها ناسزا گفته است:
صحابه اي كه عائشه آن ها را لعن كرده است:
صحابه اي عائشه به آنان دشنام داده است :
سكوت عائشه در برابر دشنام به اميرمومنان علي عليه السلام :
عن عَطَاءِ بن يَسَارٍ قال جاء رَجُلٌ فَوَقَعَ في علي وفي عَمَّارٍ رضي الله عنهما عِنْدَ عَائِشَةَ فقالت أَمَّا علي فَلَسْتُ قَائِلَةً لك فيه شَيْئاً واما عَمَّارٌ فإني سمعت رَسُولَ اللَّهِ صلي الله عليه وسلم يقول لاَ يُخَيَّرُ بين أَمْرَيْنِ الا اخْتَارَ أَرْشَدَهُمَا
مسند أحمد بن حنبل ج ۶ ص ۱۱۳ ش ۲۴۸۶۴
از عطاء بن يسار روايت شده است كه شخصي آمد و در نزد عائشه به علي × و عمار دشنام داد ؛ پس عائشه گفت : اما در مورد علي چيزي به تو نمي گويم ؛ اما در مورد عمار از رسول خدا ‘ شنيدم كه مي فرمود : وي اگر در بين دو كار مخيّر شود بهترين آنها را انتخاب مي كند
دشنام او به زينب بنت جحش (همسر رسول خدا ص) و اهل بيت عليهم السلام :
گذشت كه در صحيح بخاري و مسلم و ساير صحاح سته ، روايتي عجيب آمده است كه مي گويد زنان رسول خدا ‘ به خاطر محبت بي اندازه آن حضرت نسبت به عائشه ، حسادت بسيار پيدا كرده و فاطمه زهرا ÷ را به نزد رسول خدا ‘ فرستادند تا آن حضرت با پدر خويش سخن گفته و از حضرت بخواهند كمي عدالت داشته باشند !
رسول خدا ‘ با فاطمه زهرا ÷ سخن گفته و آن حضرت را نيز قانع مي كنند ؛ اين كار بر ساير زنان حضرت گران آمده ، زينب دختر جحش كه از همسران آن حضرت است ، به نزد حضرت ‘ آمده و به عائشه در جلوي حضرت دشنام مي دهد ؛ در اين هنگام رسول خدا ‘ به عائشه دستور مي دهند كه اي عائشه تو نيز به او دشنام بده !
وقتي كه عائشه در دشنام دادن بر زينب بنت جحش پيروز مي شود ، رسول خدا ‘ خندان مي گويند : او دختر ابوبكر است !
… فَأَرْسَلْنَ زَيْنَبَ بِنْتَ جَحْشٍ فَأَتَتْهُ فَأَغْلَظَتْ وَقَالَتْ إِنَّ نِسَاءَكَ يَنْشُدْنَكَ اللَّهَ الْعَدْلَ في بِنْتِ بن أبي قُحَافَةَ فَرَفَعَتْ صَوْتَهَا حتي تَنَاوَلَتْ عَائِشَةَ وَهِيَ قَاعِدَةٌ فَسَبَّتْهَا حتي إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلي الله عليه وسلم لَيَنْظُرُ إلي عَائِشَةَ هل تَكَلَّمُ قال فَتَكَلَّمَتْ عَائِشَةُ تَرُدُّ علي زَيْنَبَ حتي أَسْكَتَتْهَا قالت فَنَظَرَ النبي صلي الله عليه وسلم إلي عَائِشَةَ وقال إِنَّهَا بِنْتُ أبي بَكْرٍ
صحيح البخاري ج ۲ ص ۹۱۱ ش ۲۴۴۲ كتاب الهبة بَاب من أَهْدَي إلي صَاحِبِهِ وَتَحَرَّي بَعْضَ نِسَائِهِ دُونَ بَعْضٍ
او (زينب بنت جحش) به نزد پيامبر ‘ آمده و به درشتي سخن گفت ! و افزود كه زنان تو از تو مي خواهند كه عدالت را بين زنان اجرا كني ! و صداي خويش را بالا برد ! و سپس سخن خود را به سوي عائشه متوجه كرده در حالي كه او نشسته بود ، به عائشه دشنام داد ! و كار را به جايي رساند كه پيامبر ‘ به عائشه نگاه كرده و فرمودند : آيا پاسخ مي دهي ؟
عائشه شروع به پاسخ كرده آنقدر به زينب جواب داد تا او را مجبور به سكوت كرد !
پيامبر ‘ به عائشه نگاه كرده و فرمودند : او دختر ابوبكر است !!!
همين روايت را مسلم با كمي اختلاف در مضمون ذكر كرده است :
… قالت عَائِشَةُ فَأَرْسَلَ أَزْوَاجُ النبي صلي الله عليه وسلم زَيْنَبَ بِنْتَ جَحْشٍ زَوْجَ النبي صلي الله عليه وسلم … فقالت يا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ أَزْوَاجَكَ أَرْسَلْنَنِي إِلَيْكَ يَسْأَلْنَكَ الْعَدْلَ في ابْنَةِ أبي قُحَافَةَ قالت ثُمَّ وَقَعَتْ بِي فَاسْتَطَالَتْ علي وأنا أَرْقُبُ رَسُولَ اللَّهِ صلي الله عليه وسلم وَأَرْقُبُ طَرْفَهُ هل يَأْذَنُ لي فيها قالت فلم تَبْرَحْ زَيْنَبُ حتي عَرَفْتُ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلي الله عليه وسلم لَا يَكْرَهُ أَنْ أَنْتَصِرَ قالت فلما وَقَعْتُ بها لم أَنْشَبْهَا حين أَنْحَيْتُ عليها قالت فقال رسول اللَّهِ صلي الله عليه وسلم وَتَبَسَّمَ إِنَّهَا ابْنَةُ أبي بَكْرٍ
صحيح مسلم ج ۴ ص ۱۸۹۱ ش ۲۴۴۲ كتاب فضائل الصحابه باب في فضل عائشه
… زنان پيامبر زينب دختر جحش ، همسر پيامبر را به نزد آن حضرت فرستادند … او گفت : اي رسول خدا ! همسران تو مرا فرستاده اند و از تو مي خواهند كه در مورد عائشه عدالت را اجرا كني ! و سپس به من دشنام داد . و مدتي طولاني چنين كرد .
من به رسول خدا ‘ نگاه مي كردم كه آيا به من با چشم اشاره مي كند !
مدتي طول نكشيد كه دانستم پيامبر ‘ راضي است كه انتقام بگيرم!
وقتي كه من به زينب دشنام دادم ، چنان به سمت او هجوم (لفظي) بردم كه او را شكست دادم !
پيامبر ‘ در حال خنده گفتند : او دختر ابوبكر است !!!
ابي داود نيز اين روايت را به صورت ذيل نقل مي كند كه پيامبر صريحا به عائشه دستور دادند كه به زينب دشنام بدهد ! و عائشه نه تنها به زينب ، بلكه به خانواده امير مومنان علي × دشنام داد !
قال ابن عَوْنٍ: وَزَعَمُوا أنها كانت تَدْخُلُ علي أُمِّ الْمُؤْمِنِينَ قالت: قالت أُمُّ الْمُؤْمِنِينَ : دخل عَلَيَّ رسول اللَّهِ صلي الله عليه وسلم وَعِنْدَنَا زَيْنَبُ بِنْتُ جَحْشٍ فَجَعَلَ يَصْنَعُ شيئاً بيده فقلت: بيده حتي فَطَّنْتُهُ لها فَأَمْسَكَ وَأَقْبَلَتْ زَيْنَبُ تُقَحِّمُ لِعَائِشَةَ رضي الله عنها فَنَهَاهَا فَأَبَتْ أَنْ تَنْتَهِيَ فقال لِعَائِشَةَ: سُبِّيهَا فَسَبَّتْهَا فَغَلَبَتْهَا فَانْطَلَقَتْ زَيْنَبُ إلي عَلِيٍّ رضي الله عنه فقالت: إِنَّ عَائِشَةَ رضي الله عنها وَقَعَتْ بِكُمْ وَفَعَلَتْ فَجَاءَتْ فَاطِمَةُ فقال لها إِنَّهَا حِبَّةُ أَبِيكِ وَرَبِّ الْكَعْبَةِ فَانْصَرَفَتْ …
سنن أبي داود ج ۴ ص ۲۷۴ ش ۴۸۹۸
ابن عون – كه علما اعتقاد دارند كه او به نزد عائشه مي رفته است- از عائشه روايت مي كند كه گفت : روزي پيامبر ‘ به نزد من آمده و زينب دختر جحش نيز در پيش ما بود ؛ رسول خدا با دست خويش كاري كردند (كه در مقابل زينب شايسته نبود) ، من با دست به رسول خدا اشاره كرده و او را از وجود زينب آگاه كردم .
زينب به نزد عائشه آمده و شروع به دشنام كرد ، رسول خدا ‘ او را از اين كار بازداشتند اما او قبول نكرد !!!! به همين سبب رسول خدا ‘ به عائشه گفتند : تو نيز به او دشنام بده !!! عائشه به زينب دشنام داد و دشنام او از دشنام زينب قوي تر افتاد !!!
زينب به نزد علي عليه السلام رفته و گفت عائشه به شما دشنام داد و چنين كرد ؛ فاطمه ÷ به نزد پيامبر ‘آمد ؛ پيامبر ‘ به او فرمودند : قسم به پروردگار كعبه عائشه محبوبه من است ! به همين سبب فاطمه بازگشت !!!
واضح است كه چنين روايتي براي اثبات فضل عائشه ، جعل شده است ، اما به چه قيمتي ؟!
دشنام عائشه به عثمان بن عفان :
از جمله كساني كه مورد دشنام عائشه واقع شده اند ، عثمان بن عفان است ؛ و در اين زمينه روايات فراواني در كتب اهل سنت وجود دارد :
اولين كسي كه عثمان را نعثل ناميد عائشه بود!
۱- لما انتهت عائشة رضي الله عنها إلي سرف راجعة في طريقها إلي مكة لقيها عبد بن أم كلاب وهو عبد بن أبي سلمة ينسب إلي أمه فقالت له مهيم قال قتلوا عثمان رضي الله عنه فمكثوا ثمانيا قالت ثم صنعوا ماذا قال أخذها أهل المدينة بالاجتماع فجازت بهم الأمور إلي خير مجاز اجتمعوا علي علي بن أبي طالب فقالت والله ليت أن هذه انطبقت علي هذه أن تم الأمر لصاحبك ردوني ردوني فانصرفت إلي مكة وهي تقول قتل والله عثمان مظلوما والله لأطلبن بدمه فقال لها ابن أم كلاب ولم فوالله إن أول من أمال حرفه لأنت ولقد كنت تقولين اقتلوا نعثلا فقد كفر قالت إنهم استتابوه ثم قتلوه وقد قلت وقالوا وقولي الاخير خير من قولي الأول فقال لها ابن أم كلاب :
فمنك البداء ومنك الغير ومنك الرياح ومنك المطر
وأنت أمرت بقتل الإمام وقلت لنا إنه قد كفر
فهبنا أطعناك في قتله وقاتله عندنا من أمر
ولم يسقط السيف من فوقنا ولم تنكسف شمسنا والقمر
الفتنة ووقعة الجمل ج ۱ ص ۱۱۵ – الإمامة والسياسة ج ۱ ص ۴۸ – تاريخ الطبري ج ۳ ص ۱۲ – الكامل في التاريخ ج ۳ ص ۱۰۰- تاريخ مختصر الدول ج ۱ ص ۵۵ – الفخري في الآداب السلطانية ج ۱ ص ۲۹
وقتي عائشه در مسير بازگشت از مكه به سرف رسيد در آنجا عبد بن ام كلاب را ديد ؛ پس به وي گفت : خبر مهمي است ؛ عثمان را كشته اند ؛ و سپس هشت روز توقف كردند ؛ عائشه پرسيد بعد از آن چه كردند ؟
پاسخ داد : بهترين كار ؛ همه ايشان گرد علي جمع شدند .
عائشه گفت : كاش آسمان به زمين آمده بود و مردم با علي بيعت نمي كردند !!!
من را برگردانيد ؛ پس به سمت مكه به راه افتاد و مي گفت : قسم به خدا عثمان را مظلوم كشتند !!! قسم به خدا من خونخواه وي خواهم بود !!!
پس ابن ام كلاب به او گفت : چگونه ؟ قسم به خدا اولين كسي كه نام عثمان را تغيير داد تو بودي !!! و تو بودي كه مي گفتي : نعثل (پيرمرد يهودي خرفت كنايه از عثمان) را بكشيد كه كافر شده است !!!
عائشه گفت : ايشان قبل از مرگ وي را توبه داده و سپس كشته اند !!!
درست است كه قبلا سخناني گفته ام اما سخن فعلي من از سخن قبلي من بهتر است !!!
پس ابن ام كلاب به وي گفت :
همه كارها از تو شروع شد و حال خودت مي خواهي آن را عوض كني !!!
اگر بادي بود از تو بود و اگر باراني از تو (همه طوفانها از تو برخواست)
تو بودي كه به كشتن امام دستور دادي
و به ما گفتي كه او كافر شده است
پس ما از تو در كشتن او اطاعت كرده
و قاتل همان كسي است كه به كشتن او دستور داد
و به خاطر كشتن او نه از آسمان شمشيري آمد تا ما را نابود كند
و نه خورشيد و ماه گرفت (كنايه از اينكه عثمان مظلومانه كشته نشد)
۲- أول من سمّي عثمان نعثلاً عائشة
شرح نهج البلاغة ج ۶ ص ۱۳۱
اولين كسي كه عثمان را نعثل (پيرمرد يهودي خرفت) ناميد عائشه بود .
عثمان تا قبل از كشته شدن ، نعثل بود ! بعد از قتل مظلوم !
۱- أن عثمان رضي الله عنه أخر عن عائشة رضي الله عنها بعض أرزاقها فغضبت ثم قالت يا عثمان أكلت أمانتك وضيعت الرعية …
فقال عثمان رضي الله عنه ضرب الله مثلا للذين كفروا امرأة نوح وامرأة لوط الآية فكانت عائشة رضي الله عنها تحرض عليه جهدها وطاقتها وتقول أيها الناس هذا قميص رسول الله صلي الله عليه وسلم لم يبل وقد بليت سنته اقتلوا نعثلا قتل الله نعثلا
ثم إن عائشة ذهبت إلي مكة فلما قضت حجها وقربت من المدينة أخبرت بقتل عثمان فقالت ثم ماذا فقالوا بايع الناس علي بن أبي طالب فقالت عائشة قتل عثمان والله مظلوما وأنا طالبة بدمه والله ليوم من عثمان خير من علي الدهر كله
المحصول رازي ج ۴ ص ۴۹۲
عثمان ، سهم ماهيانه عائشه را به تاخير انداخت ؛ وي خشمگين شد و گفت : اي عثمان ؛ امانت را خوردي و مردم را نابود كردي و…
عثمان به وي گفت : خداوند براي كفار دو نفر را به عنوان نمونه معرفي كرده است زن نوح و زن لوط (زنان دو پيغمبر ؛ تو نيز مانند ايشاني)
به همين سب عائشه در مقابله با عثمان بسيار تلاش مي كرد و مي گفت : اي مردم اين لباس رسول خدا است كه هنوز كهنه نشده است ولي سنت وي را كهنه كردند ؛ نعثل را بكشيد كه خدا او را بكشد !!!
عائشه به مكه رفت ؛ وقتي حجش تمام شد و به نزديكي مدينه رسيد باخبر شد كه عثمان را كشته اند ؛ پرسيد بعد از آن چه شد ؟ گفتند : با علي بيعت كرده اند !!!
پس عائشه گفت : قسم به خدا عثمان را مظلومانه كشتند ؛ من نيز به خدا قسم كه خونخواه او هستم ؛ و روزي از زندگي عثمان بهتر از تمام دنيا بود !!!
۲- ومنه حديث عائشة اقتلوا نعثلا قتل الله نعثلا تعني عثمان وهذا كان منها لما غاضبته وذهبت إلي مكة
النهاية في غريب الأثر ابن اثير ج ۵ ص ۷۹ – لسان العرب ج ۱۱ ص ۶۷۰ – تاج العروس ج ۳۱ ص ۱۴
از همين موارد است كلام عائشه كه مي گفت : نعثل را بكشيد خدا او را بكشد و مقصودش عثمان بود ؛ و اين زماني بود كه از دست عثمان خشمگين بوده و به مكه رفته بود .
۳- فقالت أم سلمة : إنك كنت بالأمس تحرضين علي عثمان ، وتقولين فيه أخبث القول ، وما كان اسمه عندك إلا نعثلاً
شرح نهج البلاغة ج ۶ ص ۱۳۳
ام سلمه به عائشه گفت : تو تا ديروز مردم را به جنگ با عثمان فرا مي خواندي و به او بدترين سخن ها را مي گفتي و نام او در نزد تو نعثل بود !!!
۴- وكتب لعائشة رضي الله عنها أما بعد فإنك قد خرجت من بيتك تزعمين أنك تريدين الإصلاح بين المسلمين وطلبت بزعمك دم عثمان وأنت بالأمس تؤلبين عليه فتقولين في ملا من أصحاب رسول الله صلي الله عليه وسلم اقتلوا نعثلا فقد كفر قتله الله واليوم تطلبين بثأره فاتقي الله وارجعي إلي بيتك وأسبلي عليك سترك قبل أن يفضحك الله ولا حول ولا قوة إلي بالله العلي العظيم
السيرة الحلبية ج ۳ ص ۳۵۶
(علي ×) به عائشه نامه نوشت كه : تو از خانه بيرون آمده اي و گمان مي كني كه قصد اصلاح بين مسلمانان را داري و گمان مي كني كه طالب خون عثمان هستي ؛ و تا ديروز مردم را بر ضد وي تحريك مي كردي و در بين اصحاب رسول خدا ‘ مي گفتي : نعثل را بكشيد كه كافر شده است خدا او را بكشد !!!
اما امروز آمده اي خونخواه وي شده اي ؟
از خدا بترس و به خانه ات برگرد و حجاب خويش را در برگير قبل از آنكه خدا تو را رسوا سازد
ولا حول ولا قوة الا بالله العلي العظيم
عدم نهي عائشه از دشنام به عثمان :
عده اي عثمان را در حضور عائشه لعنت مي كردند اما وي ممانعت نشان نداد :
عن أبي سعيد أن ناسا كانوا عند فسطاط عائشة فمر عثمان إذ ذاك بمكة قال أبو سعيد: فما بقي أحد منهم إلا لعنه أو سبّه غيري وكان فيهم رجل من أهل الكوفة فكان عثمان علي الكوفي أجرأ منه علي غيره فقال يا كوفي أشتهي أقدم المدينة كأنه يتهدده …
مصنف ابن أبي شيبة ج۶ ص۱۹۶ ش ۳۰۶۲۸ و ج ۷ ص ۵۱۸ ش ۳۷۶۸۴
از ابو سعيد روايت شده است كه عده اي از مردم در كنار خيمه عائشه بودند كه عثمان عبور كرد ؛ هيچ كدام از ايشان به غير از من نماند مگر آنكه عثمان را لعن يا سب كرد ؛ يكي از اهل كوفه نيز در بين ايشان بود كه عثمان در مقابل او جرات بيشتري داشت ؛ پس گفت : اي كوفي ! دوست دارم به مدينه بيايي و با اين جمله او را تهديد كرد !!!…
دشنام عائشه به صفيه (همسر رسول خدا)
أخبرنا محمد بن عمر أخبرنا محمد بن عبد الله بن جعفر عن بن أبي عون قال قالت عائشة كنت أستب أنا وصفية فسببت أباها فسبت أبي وسمعه رسول الله صلي الله عليه وسلم فقال يا صفية تسبين أبا بكر يا صفية تسبين أبا بكر
الطبقات الكبري ج ۸ ص ۸۰ ، اسم المؤلف: محمد بن سعد بن منيع أبو عبدالله البصري الزهري الوفاة: ۲۳۰ ، دار النشر : دار صادر – بيروت
عائشه گفته است كه من و صفيه به يكديگر دشنام مي داديم ! من به پدر او دشنام دادم ؛ او نيز به پدر من دشنام داد ! رسول خدا ‘ سخن او را شنيده و فرمودند : اي صفيه ! به ابوبكر دشنام مي دهي ؟!
صحابه اي كه عائشه آنان را لعنت (نفرين) كرده است :
اين گروه از صحابه عبارت اند از :
عثمان بن عفان ، معاويه ، عمرو بن العاص ، محمد بن ابي بكر
۱- أن عثمان رضي الله عنه أخر عن عائشة رضي الله عنها بعض أرزاقها فغضبت ثم قالت يا عثمان أكلت أمانتك وضيعت الرعية …
فقال عثمان رضي الله عنه ضرب الله مثلا للذين كفروا امرأة نوح وامرأة لوط الآية فكانت عائشة رضي الله عنها تحرض عليه جهدها وطاقتها وتقول أيها الناس هذا قميص رسول الله صلي الله عليه وسلم لم يبل وقد بليت سنته اقتلوا نعثلا قتل الله نعثلا
ثم إن عائشة ذهبت إلي مكة فلما قضت حجها وقربت من المدينة أخبرت بقتل عثمان فقالت ثم ماذا فقالوا بايع الناس علي بن أبي طالب فقالت عائشة قتل عثمان والله مظلوما وأنا طالبة بدمه والله ليوم من عثمان خير من علي الدهر كله
المحصول رازي ج ۴ ص ۴۹۲
عثمان ، سهم ماهيانه عائشه را به تاخير انداخت ؛ وي خشمگين شد و گفت : اي عثمان ؛ امانت را خوردي و مردم را نابود كردي و…
عثمان به وي گفت : خداوند براي كفار دو نفر را به عنوان نمونه معرفي كرده است زن نوح و زن لوط (زنان دو پيغمبر ؛ تو نيز مانند ايشاني)
به همين سب عائشه در مقابله با عثمان بسيار تلاش مي كرد و مي گفت : اي مردم اين لباس رسول خدا است كه هنوز كهنه نشده است ولي سنت وي را كهنه كردند ؛ نعثل را بكشيد كه خدا او را بكشد !!!
عائشه به مكه رفت ؛ وقتي حجش تمام شد و به نزديكي مدينه رسيد باخبر شد كه عثمان را كشته اند ؛ پرسيد بعد از آن چه شد ؟ گفتند : با علي بيعت كرده اند !!!
پس عائشه گفت : قسم به خدا عثمان را مظلومانه كشتند ؛ من نيز به خدا قسم كه خونخواه او هستم ؛ و روزي از زندگي عثمان بهتر از تمام دنيا بود !!!
۲- ومنه حديث عائشة اقتلوا نعثلا قتل الله نعثلا تعني عثمان وهذا كان منها لما غاضبته وذهبت إلي مكة
النهاية في غريب الأثر ابن اثير ج ۵ ص ۷۹ – لسان العرب ج ۱۱ ص ۶۷۰ – تاج العروس ج ۳۱ ص ۱۴
از همين موارد است كلام عائشه كه مي گفت : نعثل را بكشيد خدا او را بكشد ومقصودش عثمان بود ؛ و اين زماني بود كه از دست عثمان خشمگين بود و به مكه رفته بود .
۳- وكتب لعائشة رضي الله عنها أما بعد فإنك قد خرجت من بيتك تزعمين أنك تريدين الإصلاح بين المسلمين وطلبت بزعمك دم عثمان وأنت بالأمس تؤلبين عليه فتقولين في ملا من أصحاب رسول الله صلي الله عليه وسلم اقتلوا نعثلا فقد كفر قتله الله واليوم تطلبين بثأره فاتقي الله وارجعي إلي بيتك وأسبلي عليك سترك قبل أن يفضحك الله ولا حول ولا قوة إلي بالله العلي العظيم
السيرة الحلبية ج ۳ ص ۳۵۶
(علي عليه السلام) به عائشه نامه نوشت كه : تو از خانه بيرون آمده اي و گمان مي كني كه قصد اصلاح بين مسلمانان را داري و گمان مي كني كه طالب خون عثمان هستي ؛ و تا ديروز مردم را بر ضد وي تحريك مي كردي و در بين اصحاب رسول خدا ‘ مي گفتي : نعثل را بكشيد كه كافر شده است خدا او را بكشد !!!
اما امروز آمده اي خونخواه وي شده اي ؟
از خدا بترس و به خانه ات برگرد و حجاب خويش را در بر گير قبل از آنكه خدا تو را رسوا سازد
ولا حول ولا قوة الا بالله العلي العظيم
عده اي عثمان را در حضور عائشه لعنت مي كردند اما وي ممانعت نشان نداد :
عن أبي سعيد أن ناسا كانوا عند فسطاط عائشة فمر عثمان إذ ذاك بمكة قال أبو سعيد: فما بقي أحد منهم إلا لعنه أو سبّه غيري وكان فيهم رجل من أهل الكوفة فكان عثمان علي الكوفي أجرأ منه علي غيره فقال يا كوفي أشتهي أقدم المدينة كأنه يتهدده …
مصنف ابن أبي شيبة ج۶ ص۱۹۶ ش ۳۰۶۲۸ و ج ۷ ص ۵۱۸ ش ۳۷۶۸۴
از ابو سعيد روايت شده است كه عده اي از مردم در كنار خيمه عائشه بودند كه عثمان عبور كرد ؛ هيچ كدام از ايشان به غير از من نماند مگر آنكه عثمان را لعن يا سب كرد ؛ يكي از اهل كوفه نيز در بين ايشان بود كه عثمان در مقابل او جرات بيشتري داشت ؛ پس گفت : اي كوفي ! دوست دارم به مدينه بيايي و با اين جمله او را تهديد كرد !!!…
نفرين معاويه و عمرو بن العاص :
وقد ذكر ابن جرير وغيره أن محمد بن أبي بكر نال من معاوية بن خديج هذا ومن عمرو بن العاص ومن معاوية ومن عثمان بن عفان أيضا؛ فعند ذلك غضب معاوية بن خديج فقدمه فقتله ثم جعله في جيفة حمار فأحرقه بالنار فلما بلغ ذلك عائشة جزعت عليه جزعا شديدا … وجعلت تدعو علي معاوية وعمرو بن العاص دبر الصلوات
البداية والنهاية ج۷ ص۳۱۵ – المنتظم ج۵ ص۱۵۱ – تاريخ الطبري ج۳ ص۱۳۲
ابن جرير و غير او گفته اند كه محمد بن ابي بكر به معاويه بن خديج و عمرو عاص و معاويه بن ابي سفيان و عثمان بن عفان فحش داد ؛ در اين هنگام معاويه بن خديج خشمگين شده و او را جلو انداخت و كشت و سپس بدن او را در لاشه الاغي انداخت و آتش زد .
وقتي اين خبر به عائشه رسيد بسيار اندوهگين شده و … بعد از هر نمازي معاويه و عمرو بن عاص را نفرين مي كرد
هيثمي در مجمع الزوائد در مورد اين روايت مي گويد :
رواه الطبراني مطولا ومختصرا بأسانيد منها ما وافق أحمد ورجاله ثقات
مجمع الزوائد ج ۹ ص ۲۹۴
اين روايت را طبراني به صورت مختصر و مفصل با چند سند نقل كرده است كه بعضي از سندهاي آن با سند احمد بن حنبل يكي است و راويان آن ثقه هستند .
تفسير مقاتل بن سليمان ج ۱ ص ۲۳۷ – تفسير الطبري ج ۵ ص ۱۴۸ – تفسير ابن أبي حاتم ج ۳ ص ۹۸۸ ش ۵۵۳۱ و ص ۹۸۹ ش ۵۵۴۰ – تفسير الثعلبي ج ۳ ص ۳۳۵ – المحرر الوجيز في تفسير الكتاب العزيز ج ۲ ص ۷۱ – تفسير البحر المحيط ج ۳ ص ۲۹۰ – تفسير ابن كثير ج ۱ ص ۵۱۹ – تفسير الثعالبي ج ۳ ص ۳۳۵ – الدر المنثور ج ۲ ص ۵۷۳ – روح المعاني ج ۵ ص ۶۵ – شرح مشكل الاثار طحاوي ج ۸ ص ۲۷۱ بَابٌ بَيَانُ مُشْكِلِ ما رُوِيَ عن رسول اللهِ صلي الله عليه وسلم فِيمَا كان من عَمَّارِ بن يَاسِرٍ وَمِنْ خَالِدِ بن الْوَلِيدِ – المعجم الكبير طبراني ج ۴ ص ۱۱۲ ش ۳۸۳۰ تا ۳۸۳۴ باب مَالِكُ بن الْحَارِثِ بن الأَشْتَرِ عن خَالِدِ بن الْوَلِيدِ – مسند الطيالسي ج ۱ ص ۱۵۸ ش ۱۱۵۶ باب أحاديث خالد بن الوليد رضي الله عنه – العجاب في بيان الأسباب ج ۲ ص ۸۹۷ – جامع الأحاديث سيوطي ج ۱۹ ص ۴۰۲ ش ۱۴۹۰۹ تا ۱۴۹۱۲ و ج ۲۱ ص ۵۷ ش ۱۸۳۳۸ تا ۱۸۳۴۱ – كنز العمال ج ۱۳ ص ۲۲۸ ش ۳۷۳۸۸ تا ۳۷۳۹۱ – السيرة الحلبية ج ۲ ص ۲۶۵ – التاريخ الكبير بخاري ج ۳ ص ۱۳۶ ش ۴۶۱ – فضائل الصحابة للنسائي ج ۱ ص ۴۹ ش ۱۶۴ و ص ۵۰ ش ۱۶۶ و ۱۶۷ عمار بن ياسر – سنن النسائي الكبري ج ۵ ص ۷۴ ش ۸۲۷۱ و ۸۲۷۲ – المستدرك علي الصحيحين ج ۳ ص ۴۳۹ ش ۵۶۶۷ و ص ۴۴۰ ش ۵۶۷۳ و ص ۴۴۱ ش ۵۶۷۵
أخبرنا أبو إسحاق إبراهيم بن محمد بن يحيي ومحمد بن محمد بن يعقوب الحافظ قالا ثنا محمد بن إسحاق الثقفي ثنا قتيبة بن سعيد ثنا جرير عن الأعمش عن أبي وائل عن مسروق قال قالت لي عائشة رضي الله عنها إني رأيتني علي تل وحولي بقر تنحر فقلت لها لئن صدقت رؤياك لتكونن حولك ملحمة قالت أعوذ بالله من شرك بئس ما قلت فقلت لها فلعله إن كان أمرا سيسوءك فقالت والله لئن أخر من السماء أحب إلي من أن أفعل ذلك فلما كان بعد ذكر عندها أن عليا رضي الله عنه قتل ذا الثدية فقالت لي إذا أنت قدمت الكوفة فاكتب لي ناسا ممن شهد ذلك ممن تعرف من أهل البلد فلما قدمت وجدت الناس أشياعا فكتبت لها من كل شيع عشرة ممن شهد ذلك قال فأتيتها بشهادتهم فقالت لعن الله عمرو بن العاص فإنه زعم لي أنه قتله بمصر هذا حديث صحيح علي شرط الشيخين ولم يخرجاه
المستدرك علي الصحيحين ج ۴ ص ۱۴ ش ۶۷۴۴ ، اسم المؤلف: محمد بن عبدالله أبو عبدالله الحاكم النيسابوري الوفاة: ۴۰۵ هـ ، دار النشر : دار الكتب العلمية – بيروت – ۱۴۱۱هـ – ۱۹۹۰م ، الطبعة : الأولي ، تحقيق : مصطفي عبد القادر عطا
از مسروق روايت شده است كه عائشه روزي به من گفت : در خواب ديده ام كه بر روي بلندي ايستاده ام و در اطراف من گاوهاي زيادي قرباني مي كنند !
به او گفتم اگر خواب تو درست باشد ، اطراف تو مردم زيادي قرباني خواهند شد !
عائشه گفت : به خدا از شر تو پناه مي برم ، چه بد سخني گفتي !
به او گفتم : شايد ماجرايي مي خواهد اتفاق افتد كه تو از آن ناخشنودي ؟
در پاسخ گفت : اگر از آسمان به زمين بيفتم ، براي من دوست داشتني تر از اين است كه چنين كاري بكنم !
مدتي گذشت ، و در كنار او سخن از اين شد كه علي× ذوالثدية (رئيس خوارج) را كشته است ؛ عائشه به من گفت وقتي به كوفه رفتي براي من نام كساني را كه شاهد اين مطلب بوده اند ، از مشاهير كوفه ذكر كن .
وقتي به كوفه رفتم ، مردم را چند گروه يافتم ؛ به همين سبب براي عائشه از مشاهير هر گروه ، ده نفر از كساني كه شاهد اين مطلب بوده اند را نوشتم و شهادت آنان را به نزد عائشه آوردم .
عائشه گفت : خدا عمرو بن العاص را لعنت كند ! زيرا او چنين به من القا كرده بود كه ذوالثديه را در مصر كشته است !
اين روايت صحيح است و طبق شرط بخاري و مسلم ولي آن را در صحيحين ذكر نكرده اند !
همين روايت را ذهبي با كمي اختلاف به صورتي كه مقصود لعن ، مشخص نشود ، نقل كرده است :
… فكتبت لها من كل شيعة عشرة فأتيتها بشهادتهم فقالت لعن الله عمرا فإنه زعم أنه قتله بمصر
سير أعلام النبلاء ج ۲ ص ۲۰۰ ، اسم المؤلف: محمد بن أحمد بن عثمان بن قايماز الذهبي أبو عبد الله الوفاة: ۷۴۸ ، دار النشر : مؤسسة الرسالة – بيروت – ۱۴۱۳ ، الطبعة : التاسعة ، تحقيق : شعيب الأرناؤوط , محمد نعيم العرقسوسي
ابن ابي الحديد نيز اين روايت را با بيان علت دروغگويي عمروبن العاص مطرح مي كند :
وفي كتاب صفين أيضاً للمدائني عن مسروق ، أن عائشة قالت له لما عرفت أن علياً عليه السلام قتل ذا الثدية : لعن الله عمرو بن العاص فإنه كتب إلي يخبرني أنه قتله بالإسكندرية ، ألا إنه ليس يمنعني ما في نفسي أن أقول ما سمعته من رسول الله صلي الله عليه وسلم ، يقول : ‘ يقتله خير أمتي من بعدي ‘ .
شرح نهج البلاغة ج ۲ ص ۱۵۷ ، اسم المؤلف: أبو حامد عز الدين بن هبة الله بن محمد بن محمد بن أبي الحديد المدائني الوفاة: ۶۵۵ هـ ، دار النشر : دار الكتب العلمية – بيروت / لبنان – ۱۴۱۸هـ – ۱۹۹۸م ، الطبعة : الأولي ، تحقيق : محمد عبد الكريم النمري
در كتاب صفين مدائني از مسروق روايت شده است كه گفت : وقتي عائشه خبردار شد كه علي× ذوالثديه را كشته است ، به من گفت : خدا عمرو بن العاص را لعنت كند ؛ زيرا او به من نامه نوشت و خبر داد كه خود او ذوالثديه را در اسكندريه كشته است !
آگاه باش كه آنچه در دل من (از علي است) مانع آن نمي شود كه آنچه را از رسول خدا ‘ شنيدم بگويم ؛ آن حضرت مي فرمود : «بهترين فرد امت بعد از من ذوالثديه را مي كشد»
نفرين محمد بن ابي بكر به خاطر كشتن عثمان !
بخاري در تاريخ خويش چنين روايت مي كند كه :
حدثنا موسي ثنا حزم قال سمعت مسلم بن مخراق أبا سوادة قال سمعت طلق بن خشاف قال أتيت عائشة قلت فيم قتل أمير المؤمنين قالت قتل مظلوما لعن الله قتلته أباد الله بن أبي بكر وساق إلي أعين بني تميم هوانا وأهراق دم ابني بديل علي ضلالة وساق الله إلي الأشتر كذا قال طلق لا والله إن بقي من القوم رجل إلا أصابته دعوتها أخذ بن أبي بكر فأقيد ودخل علي أعين بني تميم رجل فقتله وخرج ابنا بديل في بعض تلك الفتن فقتلا وخرج الأشتر إلي الشام فأتي بشربة فقتلته
التاريخ الصغير (الأوسط) ج ۱ ص ۹۵ ش ۳۸۴ ، اسم المؤلف: محمد بن إبراهيم بن إسماعيل أبو عبدالله البخاري الجعفي الوفاة: ۲۵۶ ، دار النشر : دار الوعي , مكتبة دار التراث – حلب , القاهرة – ۱۳۹۷ – ۱۹۷۷ ، الطبعة : الأولي ، تحقيق : محمود إبراهيم زايد
به نزد عائشه رفتم و گفتم : اميرالمومنين(عثمان) به خاطر چه كشته شد ؟
گفت : او مظلومانه كشته شد ؛ خدا قاتلينش را لعنت كند ؛ خدا فرزند ابوبكر را نابود كند ؛ خدا براي اعين بني تميم ذلت بفرستد ؛ خدا خون دو فرزند بديل را بر گمراهي بريزد ! خدا مالك اشتر را چنين و چنان كند !
راوي روايت مي گويد : قسم به خدا هيچ كدام از اين افراد نبود مگر اينكه نفرين عائشه دامنگير او شد ؛ نفرينش محمد بن ابي بكر را گرفت ؛ و او را قصاص كردند ! شخصي به نزد اعين بني تميم رفته و او را كشت ؛ دو فرزند بديل نيز در يكي از فتنه ها كشته شدند ؛ مالك اشتر نيز به شام رفت و با شربتي مسموم كشته شد !
همين روايت با كمي اختلاف در مضمون در منابع ديگر از جمله آدرس هاي ذيل آمده است :
أخبار المدينة (تاريخ المدينة المنورة) ج ۲ ص ۲۶۵ ش ۲۲۰۱ ، اسم المؤلف: أبو زيد عمر بن شبة النميري البصري الوفاة: ۲۶۲هـ ، دار النشر : دار الكتب العلمية – بيروت – ۱۴۱۷هـ-۱۹۹۶م ، تحقيق : علي محمد دندل وياسين سعد الدين بيان
العقد الفريد ج ۴ ص ۲۷۶ ، اسم المؤلف: احمد بن محمدبن عبد ربه الأندلسي الوفاة: ۳۲۸هـ ، دار النشر : دار إحياء التراث العربي – بيروت /لبنان – ۱۴۲۰هـ – ۱۹۹۹م ، الطبعة : الثالثة
المعجم الكبير ج ۱ ص ۸۸ ش ۱۳۳ ، اسم المؤلف: سليمان بن أحمد بن أيوب أبو القاسم الطبراني الوفاة: ۳۶۰ ، دار النشر : مكتبة الزهراء – الموصل – ۱۴۰۴ – ۱۹۸۳ ، الطبعة : الثانية ، تحقيق : حمدي بن عبدالمجيد السلفي
الإمامة والرد علي الرافضة ج ۱ ص ۳۳۰ ش ۴۱ – ۱۴۱ – ، اسم المؤلف: أبو نعيم الأصبهاني الوفاة: ۴۳۰ هـ ، دار النشر : مكتبة العلوم والحكم – المدينة المنورة / السعودية – ۱۴۱۵هـ – ۱۹۹۴م ، الطبعة : الثالثة ، تحقيق : د. علي بن محمد بن ناصر الفقيهي
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
مؤسسه تحقيقاتي حضرت ولي عصر (عج)