آیا «عباس» عموی پیامبر ایمان آورده بود؟ همراهی با قریش در بدر چگونه توجیه می شود؟

»ابورافع«, که غلام عباس بود, و بعدها از یاران رسول خدا و امیرمؤمنان گردید؛ می‌گوید: آن روزها نور اسلام, خانه عباس را روشن کرده بود. عباس و همسر او »اُمُّ‌الفضل« و من اسلام پذیرفته بودیم, ولی از ترس محیط, ایمان خود را پنهان می‌داشتیم. داستان شرکت عباس عموی پیامبر در غزوه بدر, از مشکلات تاریخ است. او از کسانی است که در این جنگ اسیر مسلمانان گردید. او از یک طرف در این نبرد شرکت ‌می‌کند, از طرف دیگر در پیمان عقبه مردم مدینه را برای حمایت از پیامبر دعوت ‌می‌نماید. ابورافع ‌می‌گوید: اوازکسانی بود, که مانند برادرش ابوطالب به آئین توحید و رسالت برادرزاده‌اش ایمان قطعی داشت؛ ولی مصالح روز اقتضاء می‌کرد که ایمان خود را پنهان بدارد و از این طریق پیامبر را کمک کند و برادرزاده خود را از تدارکات و نقشه‌های شوم قریش آگاه سازد. چنانکه در جنگ »احد« نیز این کار را انجام داد. او نخستین کسی بود که پیامبر را از نقشه و حرکت قریش آگاه ساخت.
فروغ ابدیت- ج1،آیت الله جعفر سبحانی