گاهی اوقات جسمی خارجی می تواند وارد نای شده و راه هوایی را به طور کامل مسدود سازد. در صورتی که جریان هوا به درون ریه ها مسدود شود و مغز اکسیژن کافی دریافت نکند، این وضعیت می تواند اورژانسی به حساب آمده و جان کودک را در معرض خطر قرار دهد.
 
در صورتی که موارد زیر را در کودک مشاهده می کنید، این امکان وجود دارد که او در حال خفگی بوده و نیاز فوری به کمک داشته باشد:
 
*  نمی تواند نفس بکشد.
 
* به زحمت نفس می کشد یا خس خس می کند.
 
* قادر به تکلم، گریه یا تولید صدا نیست.
 
* کبود شده است.
 
* گلوی خود را گرفته یا دستهای خود را تکان می دهد.
 
* وحشت زده به نظر می رسد.
 
* بی حال یا بیهوش شده است. در این گونه موارد، اگر آموزش دیده اید، بلافاصله شروع به انجام روش فشار در ناحیه شکم (همچنین تحت عنوان مانور هایملیک) یعنی عملیات احیاء یا نجات استاندارد برای خفگی کنید.
 
اگر دارای فرزند هستید، بسیار اهمیت دارد که هم در زمینه احیای قلبی ریوی با نام اختصاری سی پی آر (CPR) و هم تکنیک کشش یا فشار شکمی (مانور هایملیک) آموزش ببینید. حتی اگر صاحب فرزند نیستید، دانستن چگونگی انجام چنین تکنیک های کمک های اولیه به شما در نجات جان فردی که در حال خفگی است کمک می کند.
 
با انجام عملیات فشار شکمی به منظور خارج ساختن جسم خارجی از راه هوایی، انفجار ناگهانی هوا از دیافراگم و از درون نای به سمت بالا منتقل شده و موجب می شود جسم خارجی از آن بیرون رانده شده و به درون دهان (یا حتی خارج از دهان) پرتاب شود.
 
اگرچه این روش بسیار ساده است، اما به ویژه برای کودکان خردسال بایستی با احتیاط انجام شود. در صورتی با انجام روش فشار شکمی خطری متوجه کودکان نمی شود که این کار توسط فردی آموزش دیده انجام شود. در صورت ارتکاب خطا یا اشتباه در انجام این عملیات، فردی که در حال خفه شدن است به ویژه کودک ممکن است صدمه ببیند. روش خاصی برای انجام این روش بر روی نوزادان وجود دارد که به منظور کاهش خطر آسیب به بدن کوچک آنها طراحی شده است.
 
تکنیک فشار شکمی و سی پی آر معمولاً به عنوان بخشی از دوره های پایه کمک های اولیه آموزش داده می شود. این دوره ها توسط بیمارستانها و مراکز خاصی ارائه می شوند.
 
 
منبع: اپلیکیشن ردیاب کودک (‏Baby Tracker‏)‏