حجّ خانه خدا در تمام عمر، تنها برای یک بار بر همه کسانى که داراى شرایط آن باشند واجب است و تخلف از این واجب نیز، چون دیگر واجبات به هیچ بهانه ای مجاز نیست. اما در ارتباط با تمام اعمال مستحبی، از جمله حج و عمره مستحب، یک اصل کلی وجود دارد مبنی بر این که هر عملی از اخلاص بیشتری برخوردار باشد، ثواب بیشتری را به دنبال خواهد داشت و معیارهای کلی دیگری نیز در ارتباط با موضوع حج وجود دارد، از جمله این که خانه خدا، نباید به هیچ بهانه ای، حتی صدقه و خیرات به دیگران، تعطیل و یا کم رونق شود و نیز آن که تداوم حج و عمره برای انسان ها، معنویتی را برایشان به دنبال خواهد آورد که حصول آن از راه های دیگر، ناممکن و یا بسیار دشوار خواهد بود. بر همین اساس، نمی توان پاسخی کلی ارائه نمود، بلکه هر انسان مکلفی باید در هر مورد، با استفاده از عقل و دانش خود، مشخص نماید که کدام رفتار مستحبی او به اخلاص نزدیک تر و از ریا و خودنمایی و هوای نفس دورتر است. اگر شما منصفانه، نتیجه به دست آمده را مراعات نمایید، عملی را که انجام می دهید، چه حج خودتان باشد و چه فرستادن دیگران به حج و چه صرف هزینه حج در کارهای خیر دیگر، شما را بیشتر از دیگر اعمال به خداوند نزدیک نموده و طبیعتا پاداش مناسب تری دریافت خواهید نمود.