سلام علیکم
لواط هرچند از نظر فقهی و حقوقی حق الله است و حق الناس نیست و توبه واقعي در آمرزش آن كافيست. اما بايد توجه داشت لواط از گناهانى است كه در روایات به كبيره بودنش تصريح شده است از باب نمونه چند روایت ذکر می شود:
از حضرت صادق × مرويست كه: حرمت لواط از زنا بيشتر است، به درستى كه خداوند قومى را براى عمل لواط هلاك فرمود (قوم لوط) ولى كسى را براى زنا هلاك نفرمود(1).
از رسول اكرم | مرويست كه فرمود: كسى كه با پسرى جمع شود روز قيامت جنب وارد محشر مىشود و آب دنيا او را پاك نمىكند و خشم خدا بر او است و او را لعنت فرموده، دوزخ را برايش آماده مىفرمايد و بد جايگاهى است.
سپس فرمود هرگاه كسى لواط كند، عرش خدا بلرزه درآيد و خداوند او را لعنت و غضب فرموده و جهنم را برايش آماده مىفرمايد و ملوط (لواط دهنده) را در كنار جهنم نگه مىدارند تا خلايق از حساب فارغ شوند، پس او را در جهنم مىاندازند و در طبقات دوزخ هميشه معذب خواهد بود(2)
حذيفة بن منصور گفت كه از حضرت صادق × از لواط كه از گناهان كبيره است پرسيدم، حضرت فرمود: ما بين دو ران است، پرسيدم از كسى كه در دبر دخول مىنمايد فرمود كه اين عمل كفر و انكار آنچه خدا بر پيغمبرش فرستاده، مىباشد يعنى انكار قرآن است(3).
سنگ عذاب هنگام مرگ
از حضرت صادق × مرويست كه: نيست بندهاى كه عمل قوم لوط را حلال بداند (و در روايت ديگر كسى كه بر لواط كردن اصرار داشته باشد) نمىميرد مگر اينكه در آن ساعت خداوند بر او سنگى از همان سنگهاى عذابى كه بر قوم لوط باريد، مىاندازد و مرگ وى در خوردن همان سنگ است و براى اينكه رسوا نشود، خداوند آن سنگ را از نظر خلق پوشيده است(4).