أیه ای که امام حسین(ع) بعد از شهادت بر سر نیزه خواند کدام أیه است؟ و چرا این آیه؟

آنچه که از تاریخ نقل شده این است که سر بریده و مقدس حضرت ابی عبدالله الحسین(ع) به هنگامی که در شهر دمشق عبور داده می شد پیشاپیش سر، کسی – که نامش هم مجهول است – سوره کهف تلاوت می کرد، آنگاه که به این آیه شریفه رسید که می فرماید: «ام حسبت ان اصحاب الکهف والرقیم کانوا من آیاتنا عجبا؛ آیا پنداشته ای که یاران آن غار و آن سنگ نبشته از نشانه های ما شگفت بوده اند؟» (کهف، آیه 9). سر شریف امام به تکلم آمد و با زبان فصیح و گویا فرمود: «جریان من از داستان اصحاب کهف عجیب تر است» (منتهی الامال، ج 1، ص 424، فصل هفتم «در بیان ورود اهل بیت(ع) و سرهای شهدا(ع) به شام»).