تفسیر خاصی برای در روایات نیافتیم به حسب موارد استعمال آن اگر در روایات در مورد زمانیات به کار رفته به معنای بودن تا پایان زمان است , واگر در مورد خداوند به کار رفته از انجا که خداوند فوق زمان است به معنای پاینده بودن وابدیت حقیقی وبرتر از زمان بودن است چنانچه در سخن امیر مؤمنان علیه السلام آمده:انت الابد لا امد لک , یعنی خداوندا تو بی پایانی هستی که غایتی وانتهایی برای تو نیست .