آیات عظام امام و سیستانى و نورى: آرى، باید با اجازه او باشد.[1]
آیات عظام بهجت، تبریرى، خامنه اى، صافى، فاضل، مکارم و وحید: بنابر احتیاط واجب، باید با اجازه او باشد.[2]
پاورقی:
1- سیستانى، منهاج الصالحین، ج 2، النکاح، م 70؛ امام، استفتاءات، ج 3، اولیاء العقد، س 27 و دفتر: نورى.
2- خامنه اى، استفتاء، س 798 ؛ فاضل، جامع المسائل، ج 1، س 1438؛ مکارم، تعلیقات على العروة، اولیاء العقد، م 2، وحید، منهاج الصالحین، ج 3، م 1237؛ تبریزى، منهاج الصالحین، اولیاء العقد، م 1237؛ بهجت، توضیح المسائل، م 1891؛ دفتر: صافى.
آیات عظام بهجت، تبریرى، خامنه اى، صافى، فاضل، مکارم و وحید: بنابر احتیاط واجب، باید با اجازه او باشد.[2]
پاورقی:
1- سیستانى، منهاج الصالحین، ج 2، النکاح، م 70؛ امام، استفتاءات، ج 3، اولیاء العقد، س 27 و دفتر: نورى.
2- خامنه اى، استفتاء، س 798 ؛ فاضل، جامع المسائل، ج 1، س 1438؛ مکارم، تعلیقات على العروة، اولیاء العقد، م 2، وحید، منهاج الصالحین، ج 3، م 1237؛ تبریزى، منهاج الصالحین، اولیاء العقد، م 1237؛ بهجت، توضیح المسائل، م 1891؛ دفتر: صافى.