بهترین راه تأثیرگذارى، این است که با رفتار و عمل کردن به حقایق دینى و معلومات خود، دیگران را تحت تأثیر قراردهیم. قطعاً موقعى مى توانیم اثرگذار باشیم که خود اهل عمل باشیم؛ ولى اگر اهل عمل نباشیم ولو به ظاهر خود را متعبدهم جلوه دهیم – تأثیرگذارى ما خیلى کم مى شود. قرآن در سوره بقره مى فرماید: «اتأمرون الناس بالبر و تنسون انفسکم»؛ «آیا دیگران را به نیکى دعوت مى کنید در حالى که خودتان را فراموش کرده اید». معصوم(ع) هم مى فرماید «کونوا دعاة الناس به غیر السنتکم»؛ «مردم را به غیر زبانتان دعوت کنید»؛ یعنى، با عمل. بنابراین بهترین راه تأثیرگذارى اهل عمل شدن و الگوى مشاهده اى براى دیگران ایجاد کردن است. مسأله تأثیرپذیرى یا تأثیرگذارى در حدود کیفیت آن، بستگى به توانایى و قابلیت هاى انسان در ابعاد مختلف دارد. مهم ترین امورى که در تاثیرگذارى دخالت دارد، ویژگى هاى روحى از قبیل اراده استوار، اخلاق نیکو، حسن معاشرت – و آگاهى ها و توانش هاى علمى بالا است. تاثیرپذیرى مثبت نیز تا حدودى به این امور و نیز به میزان انعطاف پذیرى و حقیقت طلبى شخص، ارتباط دارد. تاثیرپذیرى هاى منفى برخاسته از ضعف آگاهى و اراده مى باشد. بنابراین هر اندازه در تقویت اراده خود و گسترش صفات حسنه و خلق و خوى پسندیده و افزون سازى آگاهى ها ودانش هاى خود به ویژه در زمینه مسائل دینى، فرهنگى و اجتماعى – تلاش کنید، به تدریج توان تاثیرگذارى بیشترى خواهید یافت. با رعایت اصول و نکات زیر، فرد مى تواند میزان تأثیرگذاریخویش را افزایش دهد:
1. کار خود را با تحسین و قدردانى صمیمانه از طرف مقابل شروع کنید.
2. با اندکى تفحص و جست وجو برنامه خود را با برجسته کردن یک یا چند نکته مثبت و ارزشمند در طرف مقابل و تحسین صادقانه از وى به جهت وجود آن امر مثبت، ارتباط خود را با وى پى گیرى کنید.
3. در صورتى که اشتباه و لغزشى در وى مشاهده کردید، مستقیماً از او گلایه نکنید و وى را مورد انتقاد مستقیم و سرزنش خود قرار ندهید.
4. قبل از انتقاد از دیگران درباره اشتباهات خود حرف بزنید.
5. سعى کنید شنونده خوبى باشید و دیگران را تشویق کنید درباره خود، براى شما حرف بزنند.
6. صمیمانه دیگران را دوست داشته باشید و به آنها این محبت باطنى خود را اعلام کنید.
7. به دیگران اعتبار بدهید و کارى کنید که احساس کنند مهم هستند.
8. در طرف مقابل نسبت به کارى که مى خواهى انجام دهد، میل شدیدى ایجاد کنید و به عبارت دیگر فضاى روانى لازم را براى انجام دادن آن عمل فراهم سازید.
9. هر رفتارى را که از دیگران نسبت به خود انتظار دارید، همان را با ایشان در پیش گیرید.
10. سعى کنید نقطه نظرات و دیدگاه هاى خویش را بر دیگران تحمیل نکنید؛ زیرا مردم سخن کسى را که بخواهد عقیده اش را بر آنان تحمیل کند نمى پذیرند و با کسى که همچون یک سرپرست با ایشان رفتار کند، دوستى نمى ورزند و به او اعتماد نمى کنند.
برای آگاهی بیشتر ر.ک: محمدى رى شهرى، دوستى در قرآن.
1. کار خود را با تحسین و قدردانى صمیمانه از طرف مقابل شروع کنید.
2. با اندکى تفحص و جست وجو برنامه خود را با برجسته کردن یک یا چند نکته مثبت و ارزشمند در طرف مقابل و تحسین صادقانه از وى به جهت وجود آن امر مثبت، ارتباط خود را با وى پى گیرى کنید.
3. در صورتى که اشتباه و لغزشى در وى مشاهده کردید، مستقیماً از او گلایه نکنید و وى را مورد انتقاد مستقیم و سرزنش خود قرار ندهید.
4. قبل از انتقاد از دیگران درباره اشتباهات خود حرف بزنید.
5. سعى کنید شنونده خوبى باشید و دیگران را تشویق کنید درباره خود، براى شما حرف بزنند.
6. صمیمانه دیگران را دوست داشته باشید و به آنها این محبت باطنى خود را اعلام کنید.
7. به دیگران اعتبار بدهید و کارى کنید که احساس کنند مهم هستند.
8. در طرف مقابل نسبت به کارى که مى خواهى انجام دهد، میل شدیدى ایجاد کنید و به عبارت دیگر فضاى روانى لازم را براى انجام دادن آن عمل فراهم سازید.
9. هر رفتارى را که از دیگران نسبت به خود انتظار دارید، همان را با ایشان در پیش گیرید.
10. سعى کنید نقطه نظرات و دیدگاه هاى خویش را بر دیگران تحمیل نکنید؛ زیرا مردم سخن کسى را که بخواهد عقیده اش را بر آنان تحمیل کند نمى پذیرند و با کسى که همچون یک سرپرست با ایشان رفتار کند، دوستى نمى ورزند و به او اعتماد نمى کنند.
برای آگاهی بیشتر ر.ک: محمدى رى شهرى، دوستى در قرآن.