همه مراجع (به جز تبریزى): اگر به واسطه بیرون رفتن، حق شوهر از بین مى رود، باید اجازه بگیرد. در غیر این صورت، گرفتن اجازه لازم نیست (هر چند بهتر است اجازه بگیرد).[1]
آیه اللّه تبریزى: اگر به واسطه بیرون رفتن، حق شوهر از بین مى رود، باید اجازه بگیرد و چنانچه حق او از بین نمى رود، بنابر احتیاط [واجب] بدون اذن او بیرون نرود.[2]
پاورقی:
1- توضیح المسائل مراجع، م 2427 ؛ وحید، توضیح المسائل، م 2491 ؛ نورى، توضیح المسائل، م 2423 ؛ دفتر: بهجت.
2- تبریزى، توضیح المسائل مراجع، م 2427 ؛ دفتر: نورى.
آیه اللّه تبریزى: اگر به واسطه بیرون رفتن، حق شوهر از بین مى رود، باید اجازه بگیرد و چنانچه حق او از بین نمى رود، بنابر احتیاط [واجب] بدون اذن او بیرون نرود.[2]
پاورقی:
1- توضیح المسائل مراجع، م 2427 ؛ وحید، توضیح المسائل، م 2491 ؛ نورى، توضیح المسائل، م 2423 ؛ دفتر: بهجت.
2- تبریزى، توضیح المسائل مراجع، م 2427 ؛ دفتر: نورى.