آیت‌الله مهدوی کنی چه در سال1342 در کسوت یک مبارز انقلابی و چه پس از پیروزی انقلاب اسلامی و جان گرفتن نظام نوپای جمهوری اسلامی همواره در خدمت انقلاب و این نظام مقدس بوده است؛ حضوری موثر که این روزها بیشتر در جایگاه ریاست مجلس خبرگان رهبری خودنمایی می‌کرد، به واقع استراتژی و اهداف انقلاب اسلامی که از سوی “مقام معظم رهبری” طراحی و ترسیم می‌شود با اندیشه و تفکر بزرگانی همچون ایشان هموارتر می‌شد، باشد که فعالان و شخصیت‌های سیاسی در مسیر ارزش‌گذاری‌ها و رسیدن به آرمان‌های پیر فرزانه انقلاب از اندیشه‌های این بزرگوار الهام گیرند. روحش شاد و راهش پررهرو باد.

آیت‌الله مهدوی کنی شاخص‌ترین چهره جناح راست سنتی، از مهمترین چهره‌های معتدل در عرصه‌های مختلف، افتخار حوزه‌های علمیه و جامعه دانشگاهی و از استوانه‌های ولایت فقیه بودند.

نوشتار زیر شما را با طلبه‌ای سخت‌کوش در علم‌آموزی، جدی در مبارزه؛ يار محجوب امام(ره)، ياور صديق رهبر معظم انقلاب بیشتر آشنا می‌کند.

“آيت‌الله محمدرضا مهدوی کنی” در 14 مرداد 1310 در روستای کن – که در حال حاضر بخشی از شهر تهران است- به دنيا آمد؛ ايشان پس از طی دوره دبستان در کن، وارد مدرسه علميه لرزاده در تهران شد و از محضر مرحوم “آيت‌الله برهان” بهره‌های علمی و اخلاقی فراوان برد.

طلبه‌ای سخت‌كوش در علم‌آموزی، جدی در مبارزه/يار محجوب امام، ياور صديق رهبر

 “آيت‌الله مهدوی‌ کنی” در سال 1327 درسن 17 سالگی برای ادامه تحصيل به قم مهاجرت نمود و تا سال 1340 در محضر استادان مبارز آن زمان همچون حضرات آيات “مشکينی، حاج شيخ عبدالجواد سده‌ای (جبل عاملی)، شهيد صدوقی، سلطانی، مجاهدی، رفيعی قزوينی، شعرانی، علامه طباطبايی، آیت‌الله العظمی بروجردی، امام خمينی(ره)، آیت‌الله العظمی گلپايگانی و … رضوان الله تعالی عليهم دروس عالی فقه، اصول فقه، تفسير، حکمت، کلام و دروس خارج فقه و اصول را تلمذ كرد.
 

“آيت‌الله مهدوی کنی” پس از بازگشت به تهران در سال 1340، در مدرسه مروی به تدريس علوم حوزوی مشغول شدند و از سال 1342 امامت جماعت مسجد جديد التاسيس جليلی در ميدان فردوسی را پذيرفتند. اين مسجد پايگاه مناسبی برای فعاليت‌های اجتماعی و سياسی ايشان شد؛ مبارزات “معظم له” عليه حکومت طاغوت، باعث دستگيری‌های متعدد، تبعيد، شکنجه و زندانی شدن ايشان شد. ايشان آخرين عالمی است که در روزهای نزديک پيروزی انقلاب اسلامی برای چندمين بار دستگير و در آستانه پيروزی انقلاب شکوهمند اسلامي آزاد شدند.
 

“آيت‌الله مهدوی کنی”، پس از پيروزی انقلاب، از طرف حضرت امام خميني قدس سره الشريف عهده‌دار مسؤوليت‌های متعددی در تاسيس نظام نوپای اسلامي شدند.
 
وی دارای يک فرزند پسر و دو فرزند دختر هستند که همگی به تدريس در دانشگاه اشتغال دارند.
 
 سوابق مبارزاتی “آیت‌الله مهدوی کنی”
 
“آيت‌الله مهدوی کنی با ورود به حوزه علميه و آشنايی با ديدگاه‌های حضرت امام خمينی (ره) و مشاهده ظلم و ستمی که در حق اسلام، علما و مردم می‌شود، روش سياسی حضرت امام خمينی (ره) را به عنوان شيوه‌ای که می‌تواند باعث احيای تشيع شود، برگزيد؛ اولين دستگيری ايشان در سن 18 سالگي (1328 شمسي) در اردستان بود که به شکنجه، تبعيد و زندانی شدن ايشان و بعضی از طلاب و مبلّغان همراه منجر شد. با رسيدن اين خبر به قم، مرحوم آيت‌الله العظمی بروجردی به نخست وزير وقت (اقبال) اعتراض نموده و عنوان کردند که چرا فرزندان مرا زده‌ايد و دستگير کرده‌ايد.

 
“آيت‌الله مهدوی کنی”، در داخل حوزه علميه فعاليت سياسی خود را شروع کردند. از جمله فعاليت‌های مهم ايشان عضويت در مجمعی سياسی بود که افرادی چون آيات و حجج اسلام سعادت پرور (پهلوانی)، محمدی گيلانی، محفوظی، خادمی اصفهانی، شمس، سمندری، جنيدی، حاج شيخ عباس ورامينی و… در آن حضور داشتند. بخشي از فعاليت‌های اين مجمع صرف تحليل فضای سياسی کشور می‌شد. همچنين اعضای اين مجمع سعي می‌کردند با خريد کتب کمونيست‌ها و ماترياليست‌ها، پس از مطالعه و مباحثه در برابر آن‌ها پاسخ تهيه کنند و در جريانات سياسی وقت حضور داشته باشند.
 
از ديگر برنامه‌های ايشان، فعاليت در مجامع علمی و سياسی با حضور برخی دوستانشان مانند حضرات آيات شهيد مطهری، شهيد بهشتی، موسوی اردبيلی و… بوده است. در اين جلسات مباحثی مانند اقتصاد اسلامی و حکومت اسلامی مورد بحث و بررسی بوده است که در نهايت منجر به تاسيس هسته‌هايی مثل “جامعه روحانيت مبارز” تهران و تهيه اساسنامه مبارزاتی و دينی برای آن شد.

 
فعاليت‌های آيت‌الله مهدوی کنی در مسجد جليلی، جنبه‌های مختلف اجتماعی، فرهنگی و سياسی داشته است؛ اصرار “معظم له” بر طرح ديدگاه‌های حضرت امام (ره) و فعاليت‌های سياسی ايشان منجر شد که پس از چندين بار دستگيری و بازداشت کوتاه مدت، هجوم به منزل و ايجاد محدوديت براي سخنرانی، منبر و تدريس، نهايتاً در رمضان سال 1353 شمسي ايشان بازداشت و به بوکان تبعيد شوند. در ادامه، “آيت‌الله مهدوی کنی” پس از روشن شدن نقش ايشان در پرونده ديگری که از پرونده عمومی طرفداری از حضرت امام (ره) سنگين‌تر بود، از بوکان به مهاباد و سپس به تهران اعزام می شوند و در کميته مشترک ضد خرابکاری و ساواک مورد بازجويی و شکنجه‌های جسمی و روحی قرار می‌گيرند. بخشی از اتهاماتی که ساواک به ايشان وارد نمود، ارتباط با مبارزان ضد رژيم شاه و کمک مالی به خانواده زندانيان بود. “معظم له” به چهار سال زندان محکوم می‌شوند که پس از دو سال و همراه با فضای سياسی سال 55 به همراه برخی ديگر از زندانيان سياسی آزاد می‌شوند.
 

مبارزات آيت‌الله مهدوی کنی عليه حکومت طاغوت تا پيروزی انقلاب شکوهمند اسلامی زير نظر حضرت امام (ره) ادامه می يابد.
 
کتاب خاطرات آيت الله مهدوی کني، بيانگر نکات بسيار ارزشمندی از آن دوران و ياران زندانی مانند حضرات آيات طالقانی، هاشمی رفسنجانی، انواری و ده‌ها تن از مبارزان روحانی، دانشگاهی و افراد ساير اصناف است.

 
آثار علمی
 
بخشي از آثار علمی حضرت آيت‌الله مهدوی کنی به قرار ذيل است:
 
تقريرات درس‌های خارج فقه آيات عظام بروجردی و خمينی(ره)
 
كتاب نقطه‌های آغاز در اخلاق عملی
 
کتاب اصول و مبانی اقتصاد اسلامی در قرآن
 
کتاب بيست گفتار
 
کتاب شرح دعای افتتاح
 
تدريس خارج فقه در دانشگاه و مدرسه علميه مروی برای دانشجويان و طلاب دوره‌های عالی
 
تدريس آيات الاحکام در مدرسه مروی و آيات اقتصادی در دانشگاه امام صادق عليه السلام
 
تدريس دوره‌های اخلاق اسلامی در دانشگاه امام صادق عليه السلام و حوزه علميه مروی
 
صدها سخنرانی علمی در محيط‌های حوزوی و دانشگاهی
 
مصاحبه‌های علمی با مطبوعات و شبکه‌های تلويزيونی
 
راهنمايی چندين پايان نامه کارشناسی ارشد و دکتری
 
سمت‌های اجرايی
 
“آيت‌الله مهدوی کنی” پس از پيروزی انقلاب شکوهمند اسلامی سمت‌های مختلفی را عهده‌دار بوده‌اند که از جمله آن‌ها می‌توان به موارد ذيل اشاره کرد:
 
عضويت در حلقه اوليه شورای انقلاب از طرف حضرت امام خمينی (ره) (اولين سمت ايشان که در زمان حضور حضرت امام (ره) در پاريس به ايشان سپرده شد. حلقه اوليه شورای انقلاب شامل حضرات شهيد مطهری، شهيد بهشتی، شهيد باهنر رحمهم الله و حضرات آیت‌الله خامنه‌ای، هاشمی رفسنجانی، موسوی اردبيلی و مهدوی کنی بود. به تدريج اعضای ديگر روحانی و دانشگاهی با تصويب جمع به آنان اضافه شد).
 
عضويت در کميته استقبال از حضرت امام خمينی (ره)
 
سرپرستی کميته انقلاب اسلامی (به عنوان اولين نهاد انقلابی مسلح برای حفظ انقلاب به پيشنهاد شهيد مطهری (ره) و دستور حضرت امام خمينی (ره) )
 
عضويت به عنوان فقيه در شورای نگهبان قانون اساسی (دو مرتبه)
 
نمايندگی حضرت امام خمينی (ره) در هيات حل اختلاف مسؤولان نظام و چندين ماموريت مشابه در حوادث مهم دوران انقلاب
 
وزارت کشور در کابينه شهيد رجايی و شهيد باهنر
 
نخست وزيری پس از شهادت شهيدان رجايی و باهنر
 
عضويت در ستاد انقلاب فرهنگی به حکم حضرت امام خمينی (ره)
 
عضويت در شورای عالی انقلاب فرهنگی به حکم حضرت امام خمينی (ره) و مقام معظم رهبری
 
مسؤوليت ستاد کمک رسانی به مردم مناطق بمباران شده
 
عضويت در شورای بازنگری قانون اساسی
 
رياست مرکز رسيدگی به امور مساجد

عضو مجمع تشخيص مصلحت نظام

مسؤوليت‌های اخیر

مؤسس و دبير كل جامعه روحانيت مبارز

رياست دانشگاه امام صادق عليه‌السلام

توليت حوزه علميه مروی به همراه موقوفات وابسته، به حكم حضرت امام‌خمينی(ره)

عضو و رييس مجلس خبرگان رهبری
 

آیت‌الله مهدوی کنی: تجلیل از امام(ره) را وظیفه خود می‌دانم/آخرین حضور رئیس مجلس خبرگان رهبری در سالگرد ارتحال امام خمینی(ره)

مراسم بزرگداشت ارتحال امام خمینی(ره) آخرین حضور رئیس مجلس خبرگان رهبری بود؛ حضوری که به اصرار ایشان صورت گرفت؛ طبق گفته حجت‌الاسلام ابوترابی فرد(نائب‌رئیس مجلس شورای اسلامی): در ایمان ایشان به امام(ره) همین بس که سه‌شنبه یک روز پیش از سالگرد ارتحال امام(ره) اطرافیان آیت‌الله تاکید داشتند حال شما برای حضور در مراسم ارتحال مناسب نیست و من نیز سه‌شنبه گذشته در خدمت ایشان بودم که گفتند حال قلبی‌ام مساعد نیست، اما با این حال آیت‌الله مهدوی کنی به حضور خود در مراسم سالگرد امام(ره) اصرار کردند و گفته بودند خوشایند نیست که در مراسم تجلیل از امام راحل(ره) حاضر نشوم. از این رو تجلیل از امام(ره) را وظیفه خود می‌دانم.

گفتنی است؛ آیت‌الله محمدرضا مهدوی‌کنی(چهارشنبه 14 خرداد ماه) پس از بازگشت از مراسم ارتحال امام خمینی(ره) دچار حمله قلبی شد و در پی آن به کما رفت.

با وجود تلاش زیاد تیم پزشکی بیمارستان‌های بهمن و رجایی آیت‌الله مهدوی کنی صبح روز 29  مهر 1393  به رحمت ایزدی پیوست.

منبع : مشرق نیوز