جهت پاسخگويي به قسمتهاي مختلف اين پرسش، توجه به دو نكته ضروري است:
1. هر چند محراب تمامي مساجد، شرافت و احترام ويژه دارند امّا نميتوان ادّعا كرد: « امام زمان ـ عليه السّلام ـ فقط وارد محراب مسجد ميشوند » چون دليلي محكم در اين باره وجود ندارد.
2. عبادت عبارت است از خضوع و فروتني دربرابر موجودي به اين اعتقاد که او آفريدگار و كردگار است و زمام امور و عاقبت و سر نوشت انسان در دنيا و آخرت به دست اوست ، پس اگر كسي انساني يا موجود ديگري را تعظيم و تكريم كند در حالي كه معتقد به الوهيت يا ربوبيت اوست مشرك است. ولي صرف تبرك جستن و بوسيدن و تعظيم شرك محسوب نمي شود همانطور كه در صدر اسلام صحابه رسول الله(ص) به آب وضوي آن حضرت و وسايل مورد استفاده آن حضرت تبرك مي جستند و حضرت آن ها را منع نمي كرد. بالاتر از اين قرآن مي فرمايد برادران يوسف در مقابل يوسف به سجده افتادند:« وَرَفَعَ أَبَوَيْهِ عَلَى الْعَرْشِ وَخَرُّوا لَهُ سُجَّدًا…[1]» و حضرت يعقوب با تبرك به پيراهن يوسف چشمش بينا شد: «اذْهَبُوا بِقَمِيصِي هَذَا فَأَلْقُوهُ عَلَى وَجْهِ أَبِي يَأْتِ بَصِيرًا وَأْتُونِي بِأَهْلِكُمْ أَجْمَعِينَ »[2] بر اين اساس بوسيدن محراب مسجد جمكران به نيّت تبرّك جستن به چيزي كه انتساب به خدا و حجت خدا يعني حضرت امام مهدي ـ عجل الله تعالي فرجه الشّريف ـ دارد، شرك نيست همچنان كه جلد قرآن (كه چيزي جز چرم و پلاستيك و كاغذ) نيست را ميبوسيم چون ملحق به كتاب خداست.
خلاصهي سخن آنكه: بوسيدن محراب مسجد جمكران از آن جا که به اين نيت است كه اين مكان منتسب به امام عصر ـ عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ است و براي توسّل به آن حضرت است نه تنها گناهي ندارد بلكه عملي پسنديده است.
معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. شيعه شناسي و پاسخ به شبهات، ج1، علي اصغر رضواني.
2. بحوث القرآنية حول الايمان و الشرك، آيه الله جعفرسبحاني، ترجمه مهدي عزيزان.
پي نوشت ها:
[1]. يوسف/100.
[2]. يوسف/93.