«کِساء» به معنای لباس و جامه است،[1] و از آن‌جهت که پیامبر اسلام(ص) خود و دخترش فاطمه(س) و دامادش علی(ع) و دو نوه‌اش(حسن و حسین) را در زیر کساء و لباسی قرار داد و آنان را اهل‌بیت خود و منزه از رجس و پلیدی دانست،‌ آن حضرات به اصحاب کساء معروف شدند.[2]
برخی از افراد صاحب ذوق با مراجعه به قرآن دریافته‌اند که در پنج فراز از قرآن از واژگانهایی استفاده شده که از ماده «کسو» گرفته شده و هم‌ریشه «کساء» می‌باشند و به نوعی آن را متناظر با پنج تن آل عبا دانسته‌اند. با این وجود باید گفت که این نوع تطابق‌ها، هرچند شاید زیبا و دلنشین باشد اما به تنهایی نمی‌تواند به عنوان دلیل برای اثبات چیزی قرار بگیرد. با ذکر این نکته، پنج آیه‌ای که در آن از ریشه «کسو» استفاده شده است، به شرح ذیل است:
1. کسونا: «فَکَسَوْنَا الْعِظامَ لَحْماً».[3]
2. کسوتهم: «فَکَفَّارَتُهُ إِطْعامُ عَشَرَةِ مَساکینَ مِنْ أَوْسَطِ ما تُطْعِمُونَ أَهْلیکُمْ أَوْ کِسْوَتُهُمْ أَوْ تَحْریرُ رَقَبَةٍ».[4]
3. کسوتهن: «وَ عَلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَ کِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ».[5]
4. نکسوها: «ثُمَّ نَکْسُوها لَحْماً».[6]
5. اکسوهم: «وَ ارْزُقُوهُمْ فیها وَ اکْسُوهُمْ»[7]

«کِساء» به معنای لباس و جامه است،[1] و از آن‌جهت که پیامبر اسلام(ص) خود و دخترش فاطمه(س) و دامادش علی(ع) و دو نوه‌اش(حسن و حسین) را در زیر کساء و لباسی قرار داد و آنان را اهل‌بیت خود و منزه از رجس و پلیدی دانست،‌ آن حضرات به اصحاب کساء معروف شدند.[2]
برخی از افراد صاحب ذوق با مراجعه به قرآن دریافته‌اند که در پنج فراز از قرآن از واژگانهایی استفاده شده که از ماده «کسو» گرفته شده و هم‌ریشه «کساء» می‌باشند و به نوعی آن را متناظر با پنج تن آل عبا دانسته‌اند. با این وجود باید گفت که این نوع تطابق‌ها، هرچند شاید زیبا و دلنشین باشد اما به تنهایی نمی‌تواند به عنوان دلیل برای اثبات چیزی قرار بگیرد. با ذکر این نکته، پنج آیه‌ای که در آن از ریشه «کسو» استفاده شده است، به شرح ذیل است:
1. کسونا: «فَکَسَوْنَا الْعِظامَ لَحْماً».[3]
2. کسوتهم: «فَکَفَّارَتُهُ إِطْعامُ عَشَرَةِ مَساکینَ مِنْ أَوْسَطِ ما تُطْعِمُونَ أَهْلیکُمْ أَوْ کِسْوَتُهُمْ أَوْ تَحْریرُ رَقَبَةٍ».[4]
3. کسوتهن: «وَ عَلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَ کِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ».[5]
4. نکسوها: «ثُمَّ نَکْسُوها لَحْماً».[6]
5. اکسوهم: «وَ ارْزُقُوهُمْ فیها وَ اکْسُوهُمْ»[7]