فرزند نبهان، از اصحاب شجاع حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) که روز عاشورای حسینی (61 ق) در صحرای کربلا به شهادت رسید. نبهان پدر الحارث غلام حضرت حمزة بن عبدالمطلب (علیه السلام) و مردی بسیار شجاع و دلاور بود. نبهان در سال پنجم هجری وفات یافت و پسرش الحارث به خانه‌ی امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب (علیه السلام) راه یافت و خدمتگذار امیرالمؤمنین (علیه السلام) در کوفه بود. پس از شهادت امام (علیه السلام) در رمضان سال 40 ق به حضرت امام حسن مجتبی (علیه السلام) پیوست و بعد در خدمت سیدالشهداء اباعبدالله الحسین (علیه السلام) بود. هنگامی که امام (علیه السلام) مدینه را به سوی مکه ترک فرمودند حارث همراه سیدالشهداء (علیه السلام) بود سپس از ملازمین رکاب امام (علیه السلام) تا کربلا گردید. علامه سماوی در ابصار العین به نقل از الحدائق الوردیه نام وی را حرث و پدرش را غلام حضرت حمزه (علیه السلام) و مردی شجاع و جنگجو یاد کرده که دو سال بعد از شهادت آن حضرت وفات یافت و فرزندش به حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) سپس امام حسن و امام حسین (علیه السلام) پیوست. ارباب مقاتل شهادت الحارث را صبح روز عاشورا در حمله اولی یکی از مهمترین و مشهورترین حوادث روز عاشورا که تمام سپاه بنی‌امیه با هجوم گسترده در اول صبح روز عاشورا به خیمه‌گاه فرزند پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) حمله کرده و اصحاب به نبرد پرداختند و نیز چندین مرتبه به قلب لشکر بنی‌امیه حمله برده و آنها را از هم پاشیدند و به اختلاف روایات شهدای این حمله را از اصحاب اباعبدالله الحسین (علیه السلام) تا پنجاه و یک نفر یاد کرده‌اند از جمله حارث که پیشاپیش امام (علیه السلام) به نبرد سختی می‌پرداخت و دلیرانه می‌جنگید تا اینکه از اسب خود به زمین افتاد و به شهادت رسید، رضوان الله تعالی علیه. سپس حضرت سید الشهداء (علیه السلام) خیمه‌ای را مخصوص اجساد مطهر اصحاب نصب فرمودند و پیکر شریف او به آن محل منتقل گردید و بعد توسط بنی‌اسد به خاک سپرده شد. قبر مطهر او در مقبره‌ی دسته جمعی شهداء کربلا در پایین پای حضرت سید الشهدا (علیه السلام) واقع است. لازم به تذکر است که بین شهداء کربلا دو حارث بوده‌اند یکی حارث بن امری القیس شاعر معروف دیگری حارث بن نبهان.

بیشتر بخوانید: نگاهی به ویژگی های اصحاب سیدالشهدا (ع)

کتابنامه:
ابصارالعین فی انصار الحسین (علیه السلام)، 55؛ اعیان الشیعة، 611/1؛ تسمیة من قتل مع الحسین (علیه السلام)؛ تراثنا، شماره‌ی دوم سال اول (1406ق)، 152؛ فرسان الهیجاء، 84/1؛ کربلا فی حاضرها و ماضیها (خطی)، وسیلة الدارین، 117.
منبع مقاله :
گروه نویسندگان، (1391)، دائرةالمعارف تشیع (جلد ششم)، تهران: انتشارات حکمت، چاپ اول.