الف. بیت الاحزان که برای حضرت زهرا(س) نام می برند آیا صحیح است یا خیر؟ب. چنین خانمی با این مقام جور در نمی آید که صبح تا غروب فرزندانش را ببرد و کار و زندگی اش را رها کند و گریه کند؟ چگونه؟ج. آیا سند معتبری در این مورد وجود دارد؟د. آیا چنین چیزی با عقل جور در می آید؟

در بقیع، اطاقی برای فاطمه زهرا ساخته شد که بیت الاحزان نام گرفت. بیت الاحزان را حضرت علی(ع) ساخت تا حضرت فاطمه راحت باشد و جای آن مشخص است. این بیت الاحزان ربطی به حدیث «فضّه» ندارد گرچه در آن حدیث هم به این اشاره شده است،(مأساة الزهرا، ج 1، ص 337). در روایات آمده است که حضرت فاطمه پس از پیامبر اسلام همیشه محزون و غمگین بود و هیچگاه نخندید و آن گاه که مریض شد در شکایت خودش به سوی خدا چنین می گفت: «یا حیّ یا قیّوم برحمتک استغیث فأغثنی ، اللهم زحزحنی عن النار و ادخلنی الجنة و الحقنی بأبی محمد صلی الله علیه و آله»؛ (بحارالانوار، ج 43، ص 217).بدیهی است اولیای خدا، براساس حکمت کارهای خود را انجام می دهند. اعلام نارضایتی و اظهار گریه حضرت فاطمه(س) از یک سو بیانگر شدت عاطفه ایشان به پیامبر(ص) و از سوی دیگر رسواگر ظلم و غصب خلافت است که هر دو نشانه کمال نفس فردی و انجام وظیفه سیاسی – اجتماعی است و از آنجا که شروع زاویه انحراف بسیار خطرناک بود. انجام چنین رفتاری به طوری که در طول تاریخ قابل حذف نباشد و برای وجدان های پاک ماندگار باشد لازم و حتی ضروری بوده است.