خانه » همه » مذهبی » امام علی (ع)، دشمنانی که با ایشان جنگ کردند را متهم به کفر و شرک نکردند، اما در زیارت جامعه کبیره، این افراد، کافر و مشرک قلمداد شده اند، آیا این دو موضوع با هم متعارض نمی باشند؟

امام علی (ع)، دشمنانی که با ایشان جنگ کردند را متهم به کفر و شرک نکردند، اما در زیارت جامعه کبیره، این افراد، کافر و مشرک قلمداد شده اند، آیا این دو موضوع با هم متعارض نمی باشند؟

امام علی (ع) گرچه بر اساس این روایت، دشمنان خویش را به کفر و شرک نسبت نداد، اما هرگز آنان را تبرئه ننموده و مسلمان و مؤمن واقعی قلمداد نکرد، بلکه با تجاوزکار شمردنشان، هوشمندانه جنگ خویش با آنان را دارای مشروعیت قرآنی اعلام کرد.

 

از طرفی در قرآن کریم، مشرکان نیز به عنوان برادران نژادی پیامبران معرفی شده اند و بر این اساس، استفاده از عبارت “برادران ما” نمی تواند ناظر به دیدگاه مثبت حضرتشان نسبت به این تجاوزکاران باشد.

 

مطمئنا، فردی که تجاوزکارانه در برابر امام بر حق، به جنگ برخیزد، حتی اگر نامی از مسلمانی بر او باشد، دارای مراتبی از شرک و کفر خواهد بود که به این واقعیت در زیارت جامعه کبیره اشاره شده است.

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد