امام خمینی(ره) معمار بزرگ انقلاب اسلامی ایران، زمینه‌سازی برای ظهور حضرت حجت علیه السلام را از وظایف منتظران واقعی آن حضرت می­دانند. ایشان در فرازهایی از سخنان خویش به این مهم پرداخته و حتی برخی از برداشت‌های غلط از مفهوم انتظار را نقد کرده‌اند، در ذیل به بخشی از کلام ایشان اشاره می­کنیم:

“انقلاب مردم ایران، نقطة شروع انقلاب بزرگ جهان اسلام به پرچم‌داری حضرت حجت ـ ارواحنا فداه ـ است که خداوند بر همة مسلمانان و جهانیان منت نهد و ظهور و فرجش را در عصر حاضر قرار دهد.”[1]
“امیدواریم که این انقلاب، یک انقلاب جهانی بشود، و مقدمه‌ای برای ظهور حضرت بقیت‌الله ـ ارواحنا له الفداء ـ باشد.»[2] و «ما با خواست خدا، دست تجاوز و ستم همة ستمگران را در کشورهای اسلامی می‌شکنیم و با صدور انقلابمان که در حقیقت صدور اسلام راستین و بیان احکام محمدی(ص) است، به سیطره و سلطه و ظلم جهان‌خواران خاتمه می‌دهیم و به یاری خدا راه را برای ظهور منجی مصلح و کل و امامت مطلق حق امام زمان ـ ارواحنا فداه ـ هموار می‌کنیم.»[3]
“ان‌شاء‌الله اسلام را آن‌طور که هست، در این مملکت پیاده کنیم و مسلمین جهان نیز اسلام را در ممالک خودشان پیاده کنند و دنیا، دنیای اسلام باشد، و زور و ظلم و جور از دنیا برطرف بشود و [این] مقدمه باشد برای ظهور ولیّ عصرـ ارواحنا فداه ـ”[4].

“ما تکلیف داریم آقا! این‌طور نیست که حالا که ما منتظر ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف هستیم، پس دیگر بنشینیم تو[ی] خانه‌هایمان، تسبیح را دست بگیریم و بگوییم: «عجّل علی فرجه»، عجّل، با کار شما باید تعجیل بشود، شما باید زمینه را فراهم کنید برای آمدن او، و فراهم کردن این که مسلمین را با هم مجتمع کنید. همه با هم بشوید. ان‌شاء‌الله ظهور می‌کند.”[5]
“یک دسته… انتظار فرج را می‌گفتند این است که ما کار نداشته باشیم به این که در جهان چه می‌گذرد؛ بر ملت‌ها چه می‌گذرد… برای جلوگیری از این امور هم خود حضرت بیایند ـ ان‌شاء‌الله ـ درست می‌کنند؛ دیگر ما تکلیفی نداریم. تکلیف ما این است که دعا کنیم ایشان بیایند»[6] [و] «یک دسته‌ای… بودند؛ می‌گفتند: باید دامن زد به گناه‌ها، دعوت کرد مردم را به گناه تا دنیا پر از جور و ظلم بشود و حضرت تشریف بیاورند… البته در بین این دسته، منحرف‌هایی هم بودند، اشخاص ساده‌لوح هم بودند.»[7]

پی نوشت ها؛

[1]. خمینی، روح‌الله، صحیفه امام، ج 21، ص 327.

[2]. همان، ج 16، ص 131.

[3]. همان، ج 16، ص 345.

[4]. همان، ج 15، ص 262.

[5]. همان، ج 18، ص 269.

[6]. همان، ج 21، ص 13-14.

[7]. همان، ج 21، ص 14.