اهمیت عاشورا-اهمیت عزاداری-عزای امام حسین(ع)

مقصود از گفتن این عبارت، بیان شور و اشتیاق به عزاداری برای سید مظلومان و اظهار وفاداری به اهداف و برنامه ها و مرام امام حسین(ع) است. منظور تنفس کردن در فضای حماسه و شهادت روز عاشورا و یادآوری فداکاری و ایثار و اخلاص و صبر و عشق به محبوب و نثار جان و عزیزان در راه اعتلای دین خدا است. مراد بهره مند شدن از عنایات خداوند و برخورداری از ثواب و اجر بزرگ اشک ریختن بر سالار شهیدان و برخورداری از جو معنوی و روحانی عزاداری بر عزیزان خداوند و اعلام وفاداری به آرمان های آنها و آمادگی پیدا کردن برای تحقق خواست ها و برنامه هایی است که آنها خون پاکشان را در راه آن نثار کردند. عاشورا تابلو حماسه و بزرگمردی و صحنه پیکار تمام عیار حق با باطل و اوج دلدادگی و عشق ورزی به حضرت معبود است. دلتنگی برای فرا رسیدن عاشورا، اظهار مشتاقی به فضیلت ها و کمالات انسانی است که در روز عاشورا به کاملترین صورت از طرف امام حسین(ع) و خانواده و یاران باوفایش به نمایش گذاشته شد. بنابراین گفتن چنین عبارتی اگر از سر شور و شوق و سوز و گداز به رشادت و عظمت و ایثار و جانبازی شهدای کربلا و به ویژه سیدالشهدا(ع) باشد نه تنها مذموم و نکوهیده نیست بلکه نمایانگر شیفتگی و شیدایی یک انسان مؤمن است که می خواهد با توسل به روح مقدس ابا عبدالله(ع) و گریه در مظلومیت و مصائب بزرگ آن بزرگوار به قرب الهی نایل آید.