بي ترديد حكومت جهاني حضرت مهدي(عج) حكومتي خواهد بود كه هيچ ظلم و گناهي را تحمل نخواهد كرد و حدود الهي به طور كامل جاري خواهد شد و هر حقي به ذي حقش خواهد رسيد.
امام رضا ـ عليه السّلام ـ ميفرمايد:
«خداوند زمين را به دست قائم (عج) از هر ستمي پاك گرداند و از هر ظلمي پاكيزه سازد… و آن گاه كه خروج كند ميزان عدل را در ميان مردم نهد، و بدين گونه هيچ كس نتواند به ديگري ستم كند».[1] و امام علي ـ عليه السّلام ـ ميفرمايد: «حضرت مهدي (عج) زمين را از عدل و داد و نور و برهان پر ميكند، عرض و طول شهرها برايش خاضع ميشود به طوري كه هيچ نابكاري نماند جز اين كه اصلاح گردد».[2] امام صادق(ع) فرموده اند: «مهدي(ع) عدالت را همچنان كه سرما و گرما وارد خانه ها مي شود واردخانه مردمان مي كند و دادگري او همه جا را مي گيرد.»
در حقوق الهي چنانچه كسي حق الهي را رعايت نكند مثلاً زنا مرتكب شود، بايد حد بر او جاري شود، و اجراي حد در صورتي است كه زناكار قبل از اثبات جرم توبه نكرده باشد، و در فرض توبه كردن، حد از او ساقط ميشود.»[3]با در نظر گرفتن شرايط و موقعيت عصر ظهور و نفوذ عدالت به باطن انسانها و كامل شدن عقل مردمان زمان ظهور، ميتوان گفت بسياري از كساني كه از روي ناداني و… مرتكب چنين لغزشهايي شدهاند، پس از ديدن اين شرايط توبه ميكنند، توبه آنها پذيرفته شده و توفيق خدمت در جامعة امام زمان (عج) را در مييابند. و چنانچه شخصي توبه ننمايد و در عصر ظهور هم همچنان مرتكب چنين گناهاني شود، ـ بيترديد با عنايت به واجب بودن اجراي حدود الهي ـ اين حدود برايشان جاري ميشوند.
و آنان كه حق مردم را غصب كردهاند در پرتو رشد فكري و عقلي خود به سراغ مظلومان ميروند و حق آنان را پس ميدهند و اگر كساني پيدا شوند كه همچنان حقوق را ضايع كنند و حق مردم را پس ندهند، به يقين در دادگاه عدل حضرت محاكمه ميشوند و حقوق از آنها بازستانده ميشود.
امام علي ـ عليه السّلام ـ ميفرمايند: «بردهاي نميماند مگر اين كه امام مهدي (عج) او را ميخرد و آزاد ميكند و بدهكاري نميماند جز اين كه بدهي او پرداخت ميشود. مظلمه و حقي بر گردن كسي نميماند جز اين كه به صاحب حق بازگردانده ميشود؛ كسي كشته نميشود مگر اين كه ديه آن را ميپردازد و زمين را پر از عدل و داد ميكند، پس از آن كه پر از بيداد و ستم شده بود».[4]خلاصة سخن شخصي كه گناه مرتكب شود، در صورتي كه توفيق توبه را دريابد هرگز حضرت مهدي (عج) او را محاكمه نميكند و در صورتي كه توبه نكند و معاند و سركش باقي مانده و به گناه خويش ادامه دهد، عادلانه به سزاي عملش خواهد رسيد و امّا اگر فقط قبل از ظهور مرتكب چنين گناهي شده و توبه هم ننمايد عقاب آن به قيامت واگذار ميشود.
معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
خورشيد مغرب، و عصر زندگي، محمد حكيمي
چشم اندازي به حكومت حضرت مهدي، نجم الدين طبسي.
پي نوشت ها:
[1] . حكيمي، محمد، عصر زندگي، بوستان كتاب، چاپ پنجم، ص 42، به نقل از اكمال الدين، ج 2، ص 372.
[2] . حرّ عاملي، اثبات الهداة، ج 7، ص 49.
[3] . تحرير الوسيله، ج 2، ص 416.
[4] . بحار الانوار، ج 52، ص 224 ـ 225.