اگر در مملكتي اكثريت مردم خواهان حكومت غير اسلامي باشند، آيا در اين حالت حكومت اقليت مسلمان مشروع و جايز است؟

اگر مردم حكومت ديني را كه از سوي خداوند مشروعيت دارد نپذيرند، در حالي كه شرايط حاكميت در حاكم جمع باشد و او از عصمت يا عدالت، قدرت و مديريت جامعه اسلامي برخوردار باشد. در چنين صورتي هر چند او از جانب خداوند ولايت دارد و حاكميت شرعي الهي از آن او است، اما حكومت ديني امكان تحقق نخواهد يافت، زيرا شرط تحقق حكومت ديني پذيرش مردم است.
چنان كه امير المؤمنين ـ عليه السّلام ـ با اينكه از سوي خداوند منصوب به ولايت الهي بود و امير مؤمنان بود، اما در عين حال 25 سال خانه نشين شد چون مردم و اكثريت جامعه ظرفيت و قابليت پذيرش اين ولايت را نداشتند. بنابراين شرط اجراي ولايت الهي، چه معصوم و چه غير معصوم، بيعت و پذيرش مردمي است بگونه اي كه شرايط اجراي حاكميت را فراهم كند.
بنابراين چه در زمان آغاز حاكميت و چه در ادامه آن اگر مردم و اكثريت جامعه، حكومت ديني را نخواهند قدرت حاكميت اين حكومت مشروع از دست خواهد رفت، چنان كه امام مجتبي ـ عليه السّلام ـ به علت پيروي نكردن مردم از ايشان در عمل حاكميت را از دست داد و مجبور به پذيرش صلح تحميلي شدند. البته چنين مردمي مكافات بدعهدي و پيمان شكني خود را ديدند و كساني بر آنها مسلط شدند كه دين و دنياي آنها را تباه كردند.

معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. پرسشها و پاسخها، محمد تقي مصباح يزدي، قم، موسسه آموزشي و پروهشي امام خميني(ره)، چاپ16، 1380، ج1، ص20تا31.
2. نگاهي گذرا به ولايت فقيه، محمدتقي مصباح يزدي، قم، موسسه آموزشي و پروهشي امام خميني(ره)، چاپ سوم، 1379.