اگر زبان مادري پيامبر اسلام حضرت محمد ـ صلي الله عليه وآله ـ فارسي يا انگليسي بود، حتماً قرآن به زبان آن بود؟

يكي از نعمت هاي بزرگ الهي، تعليم «بيان» به آدمي است[1] و انسان از رهگذر «زبان» به اهداف و مقاصد گوناگون دست مي يابد، از سوي ديگر، خداوند انسانها را از نژادها و گروه هاي مختلف آفريد، تا از يكديگر بازشناخته شوند.[2] و نيز خداوند براي هدايت هر قوم و امّتي، پيامبري فرستاد[3] و هر يك از پيامبران به زبان امّت و مردم زمان خويش آشنا بودند همچنان که قرآن مي فرمايد: (و ما ارسلنا من رسول الا بلسان قومه ليبين لهم…)[4] «و ما هيچ پيامبري را جز به زبان قومش نفرستاديم، تا (حقايق را) براي آنان بيان كند…». اين امر به عنوان يک قاعده عام و کلي است که خداوند هر پيامبري را به زبان قومش فرستاد، به طور طبيعي اگر پيامبر اسلام زباني غير از زبان عربي مي داشت، قرآن نيز به زبان غير عربي نازل مي شد.
اما چه عاملي باعث شد که خداوند قرآن را به زبان عربي نازل کند؟ وجوهي به نظر مي رسد:
1. اين که خاستگاه بعثت پيامبر اسلام ـ صلي الله عليه وآله ـ سرزمين مكه بود كه ساكنان آن به زبان عربي سخن مي گفتند، به طور طبيعي قرآن بايد به زبان عربي نازل مي شد تا توده مخاطبان حضرت مقصود او را بفهمند، و الا ميان پيامبر و ديگران به سهولت ارتباط برقرار نمي شد. اما اين که چرا  پيامبر اسلام در ميان امت عربي مبعوث شود نه در ميان مردم ديگر بستگي به مصالح و علم الهي دارد.
2. زبان عربي کامل ترين زبان و فصيح و بليغ و رساست، و داراي لحن و آهنگ گيرا مي باشد که در ديگر زبان ها وجود ندارد، و خداوند اين زبان را براي آخرين کتاب خود انتخاب کرد تا کتاب او به فصيح ترين و بليغ ترين زبان ممکن در دنيا ارائه شود و تحدي با اين زبان صورت گيرد.
3. و جهات ديگر…
مجموع اين عوامل باعث گرديد که خداوند آخرين کتاب خويش را به زبان عربي نازل کند، و با اين زبان دين او جاودانه بماند.

معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1- تفسير نمونه، ناصر مکارم شيرازي، ج 10، ص 269.
2- قرآن در اسلام، علامه طباطبائي، ص 24.
3- تفسير الميزان، علامه طباطبايي ، ج 12 و 15.

پي نوشت ها:
[1]. الرحمن/ 4.
[2]. حجرات/ 13.
[3]. نحل/ 36.
[4]. ابراهيم/ 4.