ترديدي نيست كه گريه كردن براي ائمه اطهار ـ عليهم السلام ـ خصوصا بر مظلوميت امام حسين ـ عليه السّلام ـ ثواب فراوان داشته و وسيلة جلب بركات خداوند مي شود. محافل و مجالسي كه براي امام حسين ـ عليه السّلام ـ و بنام آن حضرت برگزار مي شود از مزاياي فراواني برخوردار است. صرف شركت در آن، طبق روايات اهل بيت ـ عليهم السلام ـ ثواب زيادي دارد. حتي آمده است كه نفس كشيدن در آن گونه مجالس پاداش تسبيح خداوند را دارد.[1] و همچنين امام صادق ـ عليه السّلام ـ فرموده است: «من مجالس سوگ امام حسين ـ عليه السّلام ـ را دوست مي دارم، همانگونه كه پيامبر خدا ـ صلي الله عليه و آله ـ دوست مي دارد.[2] از ويژگي هاي ديگر مجالس سوگواري امام حسين ـ عليه السّلام ـ آن است كه در شان و منزلت و تاثير اجابت دعا، بسان حرم و آستان مقدس امام حسين ـ عليه السّلام ـ است. چرا كه در آستان او، تنها محدود به همان بارگاه ملكوتي اش نمي گردد، بلكه در هر محفل و مجلس كه دلها بر او مهر و محبت ورزد و ازياد و نام او در راه تكامل و تعالي فرد و جامعه الهام گرفته شود، آنجا مورد توجه امام حسين ـ عليه السّلام ـ بوده و از بركات آن حضرت بهره مند مي گردد.[3]بنابراين، نفس شركت کردن در مجالسي كه بنام امام حسين ـ عليه السّلام ـ و ائمة اطهار ـ عليهم السلام ـ برگزار مي گردد، موجب ثواب و جلب عنايت اهل بيت ـ عليهم السلام ـ مي گردد.
اما در مورد اينكه گريه در محفل عزاي اهل بيت ـ عليهم السلام ـ براي مشكلات خود ثواب دارد يا نه؟ حقيقت اين است كه خداوند به عملي پاداش و ثواب مي دهد كه خالصاً لله باشد. و قصد رضاي خدا در آن منظور گردد. و الا هر گريه ثواب نخواهد داشت. و اگر شركت در محفل و عزاي امام حسين ـ عليه السّلام ـ و يا گريه كردن در آن ثواب دارد، براي اين است كه امام حسين ـ عليه السّلام ـ براي خدا در اين راه جانش را فدا كرد. و براي رضاي او درين جهت قدم گذاشت. پس گريه براي مظلوميت امام حسين ـ عليه السّلام ـ گريه براي رضاي خداوند است. و هر عملي كه رضاي الهي در او نباشد ثوابي بر آن مترتب نخواهد شد.
معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. ويژگي هاي امام حسين ـ عليه السّلام ـ ، شيخ جعفر شوشتري.
2. فروغ شهادت، علي سعادت پور.
2. چهرة درخشان امام حسين ـ عليه السّلام ـ ، علي رباني.
پي نوشت ها:
[1] . مجلسي، محمد باقر، بحار، بيروت، موسسه الوفاء، ج44، ص278.
[2] . همان، ص 282.
[3] . نوري، ميرزا حسين، مستدرك الوسائل، قم، چاپ آل البيت ـ عليهم السلام ـ ، ج10، ص318.