اگر روزهی این شخص (مانند قضای رمضان) واجب باشد و وقت قضاى روزهی او تنگ نباشد، مىتواند پیش از ظهر، روزۀ خود را باطل نماید، ولی بعد از ظهر جایز نیست که روزۀ خود را باطل کند.[1]
اما اگر روزهی او مستحبی باشد، فتوای مراجع عظام تقلید -از جمله مقام معظم رهبری- در این زمینه چنین است: قبول دعوت مؤمن در حال روزۀ مستحبى، شرعاً امرى پسندیده است و خوردن غذا به دعوت برادر مؤمن هر چند روزه را باطل مىکند، ولى او را از اجر و ثواب روزه محروم نمىسازد.[2]
[1]. امام خمینى، توضیح المسائل (محشّى)، محقق و مصحح: بنى هاشمى خمینى، سید محمد حسین، ج 1، ص 946، م 1700، دفتر انتشارات اسلامى، قم، چاپ هشتم، 1424ق؛ بر گرفته از نمایه «شکستن روزۀ قضا»، 18434.
[2]. همان، ص 985.