اگر عقل دین را تأیید می کند، پس چرا آدم های عاقلی وجود دارند که متدین نیستند و به هیچ دینی نگرویدند؟

واژه “عقل” در متن ها و فضاهای مختلف تفسیرهای گوناگونی پیدا کرده است. گاهی عقل دارای تعریف عرفی است؛ مانند انسان عاقل، افراد عاقل.

گاهی نیز معنای دیگر عقل آن چیزی است که فیلسوفان در مباحث فلسفی به کار می برند و به این معنا تعبیر می کنند؛ که بحث های فلسفی، بحث عقلی است و در آن جا قاضی و داور مباحث فلسفی عقل است. اصطلاح دیگری از عقل در روایت و در فهم دینی وجود دارد.

انسان های عاقلی که ما می بینیم، معلوم نیست از عقلی که دین آن را تأیید نموده بهره مند باشند! چنین انسان هایی عقل حسابگر منافع جزئی و شخصی دارند، که این عقل حسابگر ضرورتاً دین شناس نیست، و انسان را به خدا نزدیک نمی کند.