[کامل از کد92818]در مورد خودکشی توجه شما را به مطالب زیر جلب می کنیم:
از دیدگاه اسلام، مالک همه چیز از جمله انسان، خداوند است و اوست که حق تصرف در جهان و انسان را دارد. آن جا که او رخصت دهد، مجاز و جایى که او اذن ندهد، غیرمجاز است. از جمله موارد، کشتن انسان است. در این موضوع هیچ تفاوتى بین انتحار و دیگر کشى نیست، چرا که این کار سلب حیات از خود و یا دیگرى است. خداى سبحان انسان را از این امر برحذر داشته، مى فرماید: «من قتل نفسا بغیر نفس او فساد فى الارض فکانما قتل الناس جمیعا؛ و آن کس که انسانى را بدون این که قاتل باشد و یا در زمین فساد کند بکشد گویا همه مردم را کشته است»، (مائده، آیه 32).
مرگ و حیات یک نفر، اگر چه مساوى با مرگ و حیات اجتماع نیست، اما شباهتى به آن دارد، ازاین رو در جایى که اذن خداوند نیست، انجام دادن آن حرام و گناه است.
در نگرش الهى، از آن جا که خداوند خالق انسان است و تمام هستى او از خدا است، هیچ کسى نه حق کشتن دیگرى را دارد و نه حق کشتن خود را. این بدان جهت است که از دیدگاه اسلام و همه مکاتب الهى، حیات موهبتى الهى و حقى خدادادى است. از این رو هرگاه این حق وسیله اى براى قتل نفوس دیگر یا باعث فساد در جامعه و بر هم زدن نظم شایسته حاکم بر جامعه شود و افرادى در صدد محاربه با نظام الهى برآیند، این حق به نفع دیگران سلب مى شود، (ر.ک: آیات 32 و 33 مائده – 178 و 179 و 217 بقره).
امام صادق(ع) در روایتی فرموده است: هر کس خود کشی کند او در جهنم وارد می شود در حالی که این جهنمی بودنش همیشگی خواهد بود.(من قتل نفسه متعمدا فهو فی نار جهنم خالدا فیها). وسایل الشیعه،ج19, باب تحریم الانسان نفسه, ص13,حدیث1.
و امام باقر نیز فرموده اند: مؤمن به هر بلایی مبتلا می شود و با هر نوع مرگی می میرد ولی خودکشی نمی کند. ان المؤمن یبتلی بکل بلیه و یموت بکل میته الا انه لا یقتل نفسه همان حدیث شماره 3.بنابراین اگر کسی ایمان به خدا و زندگی آخرت داشته باشد هیچ گاه دست به چنین کاری نمی زند زیرا خودکشی نوعی کفر به خدا و قیامت است, و اگر از ناامیدی هم سرچشمه بگیرد در روایات ما یأس از رحمت خداوند مهربان هم از گناهان کبیره شمرده شده است.
بنابراین از ظاهر آیات و روایات استفاده می شود؛ کسی خودکشی کند حتما جهنمی می شود. البته در صورتی است که خودکشی کننده پس از انجام عمل پشیمان شده و تصمیم بگیرد هرگز این عمل را تکرار نکند و از خدای متعال طلب بخشش نماید، به طور قطع مورد آمرزش و بخشش خداوند قرار خواهد گرفت. [پایان کد انتخابی]
از دیدگاه اسلام، مالک همه چیز از جمله انسان، خداوند است و اوست که حق تصرف در جهان و انسان را دارد. آن جا که او رخصت دهد، مجاز و جایى که او اذن ندهد، غیرمجاز است. از جمله موارد، کشتن انسان است. در این موضوع هیچ تفاوتى بین انتحار و دیگر کشى نیست، چرا که این کار سلب حیات از خود و یا دیگرى است. خداى سبحان انسان را از این امر برحذر داشته، مى فرماید: «من قتل نفسا بغیر نفس او فساد فى الارض فکانما قتل الناس جمیعا؛ و آن کس که انسانى را بدون این که قاتل باشد و یا در زمین فساد کند بکشد گویا همه مردم را کشته است»، (مائده، آیه 32).
مرگ و حیات یک نفر، اگر چه مساوى با مرگ و حیات اجتماع نیست، اما شباهتى به آن دارد، ازاین رو در جایى که اذن خداوند نیست، انجام دادن آن حرام و گناه است.
در نگرش الهى، از آن جا که خداوند خالق انسان است و تمام هستى او از خدا است، هیچ کسى نه حق کشتن دیگرى را دارد و نه حق کشتن خود را. این بدان جهت است که از دیدگاه اسلام و همه مکاتب الهى، حیات موهبتى الهى و حقى خدادادى است. از این رو هرگاه این حق وسیله اى براى قتل نفوس دیگر یا باعث فساد در جامعه و بر هم زدن نظم شایسته حاکم بر جامعه شود و افرادى در صدد محاربه با نظام الهى برآیند، این حق به نفع دیگران سلب مى شود، (ر.ک: آیات 32 و 33 مائده – 178 و 179 و 217 بقره).
امام صادق(ع) در روایتی فرموده است: هر کس خود کشی کند او در جهنم وارد می شود در حالی که این جهنمی بودنش همیشگی خواهد بود.(من قتل نفسه متعمدا فهو فی نار جهنم خالدا فیها). وسایل الشیعه،ج19, باب تحریم الانسان نفسه, ص13,حدیث1.
و امام باقر نیز فرموده اند: مؤمن به هر بلایی مبتلا می شود و با هر نوع مرگی می میرد ولی خودکشی نمی کند. ان المؤمن یبتلی بکل بلیه و یموت بکل میته الا انه لا یقتل نفسه همان حدیث شماره 3.بنابراین اگر کسی ایمان به خدا و زندگی آخرت داشته باشد هیچ گاه دست به چنین کاری نمی زند زیرا خودکشی نوعی کفر به خدا و قیامت است, و اگر از ناامیدی هم سرچشمه بگیرد در روایات ما یأس از رحمت خداوند مهربان هم از گناهان کبیره شمرده شده است.
بنابراین از ظاهر آیات و روایات استفاده می شود؛ کسی خودکشی کند حتما جهنمی می شود. البته در صورتی است که خودکشی کننده پس از انجام عمل پشیمان شده و تصمیم بگیرد هرگز این عمل را تکرار نکند و از خدای متعال طلب بخشش نماید، به طور قطع مورد آمرزش و بخشش خداوند قرار خواهد گرفت. [پایان کد انتخابی]