1. تبلیغ اسلام و بیان حقایق آن به زبان منطقی بر هر مسلمانی در حد دانش و اطلاعات او لازم است و از مصادیق هدایت به حساب می آید.
2. وادار کردن کسی به پذیرفتن اسلام از طریق اعمال زور مورد پذیرش ادله ی اسلامی نیست و با آیه شریفه «لا إکراه فی الدین» سازگاری ندارد.
3. اگر در اثر تبلیغ دین اسلام اکثریت جامعه آمادگی تشکیل حکومت اسلامی را پیدا کردند و زمینه آن فراهم شد، تشکیل چنین حکومتی بر مسلمانان واجب خواهد بود.
4. اگر زمینه تشکیل حکومت اسلامی از طریق پذیرش اختیاری آن از سوی اکثریت مردم وجود نداشته باشد، ولی امکان تشکیل آن به صورت قهری و با اعمال زور فراهم باشد، در حرمت، جواز یا وجوب چنین امری اختلاف وجود دارد.
5. اگر حکومت اسلامی با یک حکومت غیر اسلامی قرارداد هم زیستی مسالمت آمیز داشته باشد، مادامی که حکومت غیر اسلامی به قرارداد پای بند باشد، نقض آن از سوی حکومت اسلامی جایز نیست.
نمایه های مرتبط:
1. نمایه: رفتار مسالمت آمیز مسلمانان با پیروان ادیان، سؤال شماره 1619 (سایت: 1671).
2. نمایه: شیوه تبلیغ دین اسلام، سؤال
شماره 3882 (سایت: 4154).
3. نمایه: تبلیغ دین، سؤال شماره 5899 (سایت: 6395).
4. نمایه: رفتار مسلمانان با غیر مسلمانان، سؤال شماره 1644 (سایت: 1854).