درست است که شما و خانواده تان، در شرایطی دشوار بوده و هستید؛ لیکن بسیاری از بزرگان تاریخ ـ در زمینه های مختلف علمی، و هنری و… ـ نیز در شرایط دشوار و سخت قرار داشته اند. درست است که شما رنج برده و ملامت می کشید؛ ولی همین سختی هاست که شخصیت آدمی را پرورش و همت های بلند را شکل می دهد. شرایطی که شمادر آن قرار گرفته اید، بهترین انگیزه برای تلاش بیشتر و کوشش جدی تر شماست. این شرایط می تواند احساسات انسانی و روحی رأفت و رحمت نسبت به بینوایان و بیچارگان را در شما پرورش دهد، تا ان شاء الله در آینده بتوانید از آنان دستگیری کنید و درد آنها را حس نمایید. پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: «الفقر فخری»؛ «ناداری افتخار من است». باید روی ارزش های حقیقی بیشتر تکیه کرد و حقایق را از اعتبارات عرفی جدا نمود…
باید اهدافی بلند، زندگانی آبرومند، شخصیتی ممتاز و به تمام معنا انسان و دلسوز و… را در نظر گرفت و با توکّل بر خداوند، عرم خود را برای رسیدن به آن جزم کرد. بدون تردید انسان به آنها خواهد رسید. برای این کار باید واقعیت خود را بشناسد و به آن ایمان داشته باشد و خود را دست کم نگیرد. انسان باید نیرویش را به جای تلف کردن برای گذشته، در اهداف آتیه خویش متمرکز کند. از گذشته فقط درس های آن را به یاد داشته باشد. برخیزد، بکوشد، دگرگون شود، دگرگون کند، بشتاب، همّت کند و شکر خداوند مهربان را به جای آورد که او را از گردنه های بلند حوادث، سالم عبور داد و هم از او مدد بجوید که همواره یاور و پشتیبانش است. در این میان، نماز نقش تعیین کننده و برجسته ای ایفا می کند و دست انسان را در نا امیدی ها و سختی ها می گیرد.
یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور
ای دل غمدیده! حالت بهْ شود دل بد مکن
وین سر شوریده باز آید به سامان غم مخور
دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفت
دائماً یکسان نباشد، حال دوران غم مخور
هان مشو نومید چون واقف نیی از سرّ غیب
باشد اندر پرده بازی های پنهان غم مخور
ضمناً در موقع اندوه بهتر است این ذکر تکرار شود: «لا اِلهَ الاّ اَنْت سُبْحانَکَ اِنّی کُنْتُ مِنَ الظّالمین». در کتاب تهذیب (ج 6، ص 170) از امام صادق (علیه السلام) ، روایت شده است که ذکر فوق برای رفع اندوه است و چون بنده آن را بگوید، خداوند می فرماید: «فاستجبنا له و نجّیناه من الغم و کذالک نُنجی المؤمنین».
با توکل بر خدا و غلبه بر احساسات و استفده از نیروی فکر و تدبیر در پی هر مشکلی راه چاره ای نیکو می توان یافت. به هر حال:
1. به خداوند بزرگ امیداوار باشید و دائماً بر او توکل کنید.
2. ارتباط خود را با او استحکام بخشید و با نماز و ذکر، پیوسته او را یاد کنید و از او استمداد بطلبید.
3. نگذارید کاستی ها و فشارهای زندگی، بر حضور قلب شما تأثیر گذاشته و آن را دست کم بگیرید.
4. در مشکلات و سختی ها، وضو گرفته و به مساجد و اماکن مقدّسه رفته و دو رکعت نماز بخوانید و آن گاه رفع حاجات و نیازهای خود را از خدا بخواهید.
5. اگر اهل ورزش نیستید، مقداری ورزش ساده در برنامه خود قرار دهید.
6. با افراد موفق و شاداب، معاشرت بیشتری داشته باشید.
5. کتاب های: رمز پیروزی مردان بزرگ، قدرت تفکر، پیروزی فکر و… را مطالعه کنید.
مطمئن باشید اگر دیدگاه خود را نسبت به زندگی تغییر دهید، دنیا اطراف شما نیز تغیری خواهد کرد و تنها چیزی که به شما آرامش و استواری می بخشد نماز خاشعانه و خاضعانه است.
باید اهدافی بلند، زندگانی آبرومند، شخصیتی ممتاز و به تمام معنا انسان و دلسوز و… را در نظر گرفت و با توکّل بر خداوند، عرم خود را برای رسیدن به آن جزم کرد. بدون تردید انسان به آنها خواهد رسید. برای این کار باید واقعیت خود را بشناسد و به آن ایمان داشته باشد و خود را دست کم نگیرد. انسان باید نیرویش را به جای تلف کردن برای گذشته، در اهداف آتیه خویش متمرکز کند. از گذشته فقط درس های آن را به یاد داشته باشد. برخیزد، بکوشد، دگرگون شود، دگرگون کند، بشتاب، همّت کند و شکر خداوند مهربان را به جای آورد که او را از گردنه های بلند حوادث، سالم عبور داد و هم از او مدد بجوید که همواره یاور و پشتیبانش است. در این میان، نماز نقش تعیین کننده و برجسته ای ایفا می کند و دست انسان را در نا امیدی ها و سختی ها می گیرد.
یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور
ای دل غمدیده! حالت بهْ شود دل بد مکن
وین سر شوریده باز آید به سامان غم مخور
دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفت
دائماً یکسان نباشد، حال دوران غم مخور
هان مشو نومید چون واقف نیی از سرّ غیب
باشد اندر پرده بازی های پنهان غم مخور
ضمناً در موقع اندوه بهتر است این ذکر تکرار شود: «لا اِلهَ الاّ اَنْت سُبْحانَکَ اِنّی کُنْتُ مِنَ الظّالمین». در کتاب تهذیب (ج 6، ص 170) از امام صادق (علیه السلام) ، روایت شده است که ذکر فوق برای رفع اندوه است و چون بنده آن را بگوید، خداوند می فرماید: «فاستجبنا له و نجّیناه من الغم و کذالک نُنجی المؤمنین».
با توکل بر خدا و غلبه بر احساسات و استفده از نیروی فکر و تدبیر در پی هر مشکلی راه چاره ای نیکو می توان یافت. به هر حال:
1. به خداوند بزرگ امیداوار باشید و دائماً بر او توکل کنید.
2. ارتباط خود را با او استحکام بخشید و با نماز و ذکر، پیوسته او را یاد کنید و از او استمداد بطلبید.
3. نگذارید کاستی ها و فشارهای زندگی، بر حضور قلب شما تأثیر گذاشته و آن را دست کم بگیرید.
4. در مشکلات و سختی ها، وضو گرفته و به مساجد و اماکن مقدّسه رفته و دو رکعت نماز بخوانید و آن گاه رفع حاجات و نیازهای خود را از خدا بخواهید.
5. اگر اهل ورزش نیستید، مقداری ورزش ساده در برنامه خود قرار دهید.
6. با افراد موفق و شاداب، معاشرت بیشتری داشته باشید.
5. کتاب های: رمز پیروزی مردان بزرگ، قدرت تفکر، پیروزی فکر و… را مطالعه کنید.
مطمئن باشید اگر دیدگاه خود را نسبت به زندگی تغییر دهید، دنیا اطراف شما نیز تغیری خواهد کرد و تنها چیزی که به شما آرامش و استواری می بخشد نماز خاشعانه و خاضعانه است.