این‌که در برخی از گزارش‌ها ادعا شده است، ذبیح حضرت ابراهیم(ع) اسحاق بود نه اسماعیل، آیا این ادعا صحت دارد؟

مشهور اندیشمندان شیعی و بسیاری از اندیشمندان اهل‌سنت، اسماعیل نبی(ع) را ذبیح الله می‌دانند. اما برخی گزارش‌های موجود در منابع تاریخی، روایی و تفسیری، حکایت از آن دارد که حضرت ابراهیم(ع) به حکم الهی مأمور بود تا اسحاق نبی(ع) را قربانی کند. قربانی‌ بودن اسحاق(ع) از چند منظر مورد نقد اندیشمندان شیعی قرار گرفته و بیشتر آنها چنین موضوعی را نپذیرفته‌اند. به دلیل آن­که:

اولا: این بشارت، بعد از بشارت قبلى است که از تولد اسماعیل خبر مى‏دهد، و مى‏فرماید: «فَبَشَّرْناهُ بِغُلامٍ حَلِیمٍ» و دنبالش فرمود: «فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْیَ»، صریح در این است که ذبیح غیر از اسحاق بود، بلکه اسماعیل است.

ثانیا: بشارت نبوت نشان مى‏دهد که اسحاق باید زنده بماند و وظائف نبوت را انجام دهد، و این با مسئلۀ ذبح سازگار نیست.

ثالثا: تصریح به نام اسحاق شاهد آن است که در آیه‌ی جلوتر (فَبَشَّرْناهُ بِغُلامٍ حَلِیمٍ) مراد اسماعیل ذبیح است.

رابعا: شواهد و دلایل دیگری که می‌تواند مؤید این باشد که مراد از «غلام حلیم» اسماعیل است، این است که ذبح به طور حتم در منا و در انجام مناسک حج بود و اسماعیل در سرزمین بطحا و مکه سکونت داشت، نه اسحاق؛ زیرا او در شام ساکن بود.

خامسا: اسحاق از مادری به نام ساره، در حالی­که نازا بود و در سن پیری متولد شد و قضیه‌ی ذبح جلوتر از این اتفاق افتاد.