در راستای این پرسش باید گفت که روایتی از امام علی(ع) در این زمینه نقل شده است: «… هرگاه یکى از شما به زنى نگاه کند و از او خوشش آید، با همسر خود همبستر شود؛ زیرا زنان مانند هم هستند».[1]
معنای این روایت آن است که هر گاه مردی، زنی را ببیند و از او خوشش بیاید، این سبب میشود تا میل به همبستری با وی در آن مرد ایجاد شود، پس با همسر خود مقاربت کند تا میل جنسی او ارضا شود و به حرام نیفتد؛ زیرا که زن او هم زن است و عوض آن زن میشود، همین که با او نزدیکی کرد، هوس زن دیگر نمیکند.[2]
بنابراین، این روایت و امثال آن ناظر بدان است که؛ علیرغم تمام تفاوتها، اما آنچه در نهایت از ارتباط جنسی با هر دو انتظار میرود، تفاوت چندانی با هم ندارد! و گرنه مسلّم است که از هر زیبایی، زیباتری هم وجود دارد و اساساً ممکن نیست که تمام زیباییها در یک فرد جمع شود. از طرفی ارتباط با تمام زیبارویان نیز نه از لحاظ شرعی و نه از لحاظ عقلی و عرفی امکانپذیر نیست، پس یک مرد نباید به صورت غیر منطقی تابع هوا و هوس خود باشد، بلکه باید به جای آنکه به تفاوتها اندیشیده و از همسر خود دلسرد شود، به این موضوع توجه کند که میتواند حداقلها را در همان همسر مشروع خویش بیابد.
معنای این روایت آن است که هر گاه مردی، زنی را ببیند و از او خوشش بیاید، این سبب میشود تا میل به همبستری با وی در آن مرد ایجاد شود، پس با همسر خود مقاربت کند تا میل جنسی او ارضا شود و به حرام نیفتد؛ زیرا که زن او هم زن است و عوض آن زن میشود، همین که با او نزدیکی کرد، هوس زن دیگر نمیکند.[2]
بنابراین، این روایت و امثال آن ناظر بدان است که؛ علیرغم تمام تفاوتها، اما آنچه در نهایت از ارتباط جنسی با هر دو انتظار میرود، تفاوت چندانی با هم ندارد! و گرنه مسلّم است که از هر زیبایی، زیباتری هم وجود دارد و اساساً ممکن نیست که تمام زیباییها در یک فرد جمع شود. از طرفی ارتباط با تمام زیبارویان نیز نه از لحاظ شرعی و نه از لحاظ عقلی و عرفی امکانپذیر نیست، پس یک مرد نباید به صورت غیر منطقی تابع هوا و هوس خود باشد، بلکه باید به جای آنکه به تفاوتها اندیشیده و از همسر خود دلسرد شود، به این موضوع توجه کند که میتواند حداقلها را در همان همسر مشروع خویش بیابد.