با توجه به آیه قرآن، چگونه خداوند در گفت‌وگوی خود با موسی(ع)، تنها یهودیانی را شایسته رحمت خویش می‌داند که از پیامبری پیروی کنند که هنوز نیامده و کتابی را نزد آنان اعلام می‌کند که هنوز نازل نشده است؟

خداوند در آیات سوره اعراف، حضرت موسی(ع) و برخی از بنی‌‌اسرائیل را خطاب قرار داده و آن دسته از بنی‌‌اسرائیل که مشمول رحمت هستند را توصیف می‌کند. و در ادامه می‌فرماید: «همان کسانى که از این رسول و پیامبر امّی که او را نزد خود [با همه نشانه‌‌ها و اوصافش‏] در تورات و انجیل نگاشته می‌‌یابند، پیروى می‌کنند …». اگر این آیه را در ادامه خطاب خداوند به موسی(ع) بدانیم این سؤال پیش می‌آید که چگونه خداوند برای تعلق رحمت خود پیروی از پیامبری را شرط می‌کند که هنوز نیامده و او را نوید داده شده به انجیلی می‌داند که هنوز نازل نشده؟
یکی از جواب‌‌ها این است که مراد از این آیه، بنی‌اسرائیل زمان پیامبر اسلام(ص) است که ایشان را درک کرده و رسالت ایشان به آنها رسیده باشد. این گروه از بنی‌اسرائیل مشمول رحمت الهی واقع نمی‌شوند، مگر این‌که به پیامبر اسلام ایمان بیاورند. به بیان دیگر؛ بنی‌اسرائیل اگر تقوای الهی داشته باشند و زکات خویش را بپردازند و به نشانه‌ها و دلائل زمان موسی(ع) ایمان بیاورند، شامل رحمت الهی می‌شوند، اما بنی‌اسرائیل زمان پیامبر اسلام علاوه بر این صفات باید از نبی أمّی(پیامبر اسلام) نیز تبعیت کنند.