با توجه به این که در دعاهای قرآنی اولویت با خود شخص است سپس دیگران، و وجود آیاتی چون “علیکم انفسکم”، اما می بینیم که حضرت زهرا (س) در دعاهایش دیگران را بر خود مقدم می دارد، این مسئله را چگونه توجیه می کنید؟

در مقام تزکیه و اصلاح نفس، انسان باید خود را بر دیگران مقدم بدارد و این دستور صریح قرآن و روایات است؛ زیرا بدون تزکیه نفس خویش، هدایت دیگران کمتر تحقق پیدا می کند، اما در مقام دعا و درخواستِ حاجتی از خدا، بسیار مناسب است که انسان دیگری را بر خود ترجیح دهد، و در روایات ما بر این مطلب بسیار سفارش شده است؛ زیرا این کار نه تنها برآورده شدن حاجت انسان را به تأخیر نمی اندازد، بلکه باعث برآورده شدن هر چه زود تر حاجت، آن هم به میزان بیشتر می شود.