بنده از فارغ التحصیلانی هستم که همچنان پس از فراغت از تحصیل مطالب سایت شما را پیگیری می کنم. بنده ۲۹ سال سن دارم چندی پیش به خواستگاری دختری رفتم که توافق خوبی بر سر مسائل مختلف با هم داشتیم و معیارهای بنده را تا حدود خیلی زیادی داشت و به لحاظ سطح فرهنگی، خانوادگی و … شباهت زیادی داشتیم، هر دو تحصیلکرده در یک رشته و شاغل و به خوبی همدیگر را درک می کردیم. اما بدلیل اینکه ایشان نزدیک به دو سال از من بزرگتر بود علی رغم اینکه خودم و ایشان در ابتدا راغب بودیم که این ازدواج صورت گیرد بنده به دلیل سن ایشان به تشکیک افتادم که مبادا موضوع سن ایشان برای هر ما در آینده مشکل ساز شود بنابراین موضوع را علی رغم ناراحتی طرف مقابل ادامه ندادم لطفا در این مورد مرا راهنمایی کنید؟

بهترین سطح اختلاف سنی دختر و پسر 4 تا 6 سال است. البته اگر پسر و دختر شرایط همسر ایده آل را داشته باشند و از هر جهت کفو هم باشند بحث تفاوت سنی مهم نیست که قابل گذشت نباشد و این مقدار اختلاف سنی و حتی همسن بودن هم آسیب زا نیست گاهی دختر و پسر تمام شرایط کفویت را دارند و از هر نظر مناسب هم هستند و تنها مشکلشان این است که هم سن هستند و یا تفاوت سنی کمی دارند, در این صورت نمی شود گفت تنها به این دلیل آنها برای هم مناسب نیستند و صلاح نیست ازدواج کنند.
کفتنی است اختلاف سن یکی از معیارهای انتخاب همسر است به طور خلاصه می توان گفت اگر سن دختر بسیار کمتر باشد در اول زندگی مشکلاتی خواهد داشت و اگر سن دختر بیشتر از پسر باشد در آینده احتمال بروز مشکل خواهد بود اما در هر صورت معیار اساسی خوشبختی نیست در صورتی که همدیگر را به خوبی درک کنند و از نظر جسمی به هم بیایند و تحمل سرزنش احتمالی اطرافیان را داشته باشند بزرگ تر بودن دختر قابل جبران است. البته به شرط این که ویژگی های دیگر دختر از جهت تحصیلات و خانواده و زیبایی برتری چشم گیری داشته باشد. به طوری که سن بیشتر را جبران می کند.
البته از مجموع این قرائن استفاده می شود که برای اینکه مرد از عهده این مسئولیت ها برآید و بتواند هم اقتصاد خانواده را تأمین کند و هم خانواده را مدیریت کند باید سن او بیشتر از زن باشد. البته ادله روان شناختی نیز برای این تفاوت وجود دارد که به برخی از آنها اشاره می شود:
1. وقتی سن زن چند سالی کمتر از مرد باشد اطاعت پذیری او از مرد به عنوان سرپرست خانواده بیشتر و راحت تر خواهد بود مضافا بر اینکه زن همیشه دوست دارد همسرش فردی، مقتدر، توانا و پناهگاه مطمئنی برای او باشد و اگر زن و مرد از نظر سنی در یک سطح باشند هیچ گاه زن چنین تصوری را از شوهرش ندارد و او را در حد خودش می بیند اما اگر شوهر چند سالی بزرگتر باشد و از تجارب بیشتری برخوردار باشد زن احساس می کند همسر او کسی است که شایستگی های لازم را برای اداره منزل دارد و می تواند در پناه او یک زندگی آرامش بخش داشت.
2. زن به دلیل زایمان، شیر دادن و … زودتر از مرد شکسته می شود و هم سن بودن زن و شوهر باعث می شود بعد از یک دهه زندگی و آوردن چند فرزند شادابی زن در حد شادابی و نشاط مرد نباشد و چه بسا مطلوبیت او نزد شوهر کم شود بنابراین برای پیشگیری از مسئله کاملا طبیعی و زیستی بهتر است این تفاوت سنی همواره بین زن و شوهر باشد تا همواره زن از نشاط کافی برخوردار باشد و مطلوبیت او نزد شوهرش کاسته نشود. ممکن است بگویید مرد هم باید برای همسرش مطلوبیت داشته باشد، بله این حرف درست است اما همان طور که در بالا متذکر شدیم مردها به دلیل عدم زایمان و متحمل نشدن فرزند داری و فرزندپرورشی دیرتر از زنان دچار شکستی و چین و چروک صورت و بدن می شوند.
3- در هر صورت اختلاف سنی نباید بیش از 6 تا 7 سال باشد
با تمام توضیحات جواب نهایی این است که رعایت و احراز دیگر شرایط مانند اخلاق و ایمان و سلامت زیستی و خوش اخلاقی شرط اساسی است و این حد از اختلاف سنی آسیب زانیست .به ویژه اگر این عامل موجب خود برتر بینی خانم و توفق وی بر شما نشود اشکالی در پی نخواهد داشت.